jak szybko powinna spaść gorączka
Absolutnie nie wolno wkładać dziecka do chłodnej wody! Temperatura wody powinna być o 2-3 stopnie niższa od temperatury ciała (37-36 stopni – sprawdzi się znany mamom „test łokcia” – wkładamy zgięty łokieć do wanienki, jeśli woda jest przyjemna, nadaje się do kąpieli). Gorączka u niemowlaka powinna zacząć spadać.
fot. Fotolia Normalna temperatura naszego ciała to ok. 36,6 st. C. Każde większe odchylenie w dół lub w górę skali termometru nie tylko zaburza funkcjonowanie organizmu, ale może też być niebezpieczne dla zdrowia. Zobacz co zrobić, by zbić wysoką gorączkę: Kiedy stwierdza się gorączkę? Każda wartość temperatury przekraczająca 36,6 st. C powinna zwrócić naszą uwagę. Jednak nie trzeba od razu sięgać po leki - jeśli temperatura nie przekracza 37,5 st. C, mówimy wówczas o tzw. stanie podgorączkowym. W takich przypadkach możemy spróbować zbić temperaturę za pomocą domowych sposobów - zimnych okładów, aspiryny, czy herbaty z kwiatów lipy z rozgrzewającymi malinami. Jednak kiedy temperatura przekracza 37,5 mamy do czynienia z gorączką. Wtedy też trzeba podjąć poważniejsze kroki, a jeśli gorączka stale rośnie - rozważyć wizytę u specjalisty. Jak obliczyć dawkę leku? Jeśli zdarzy się, że gorączka przekroczy 38,5 st. C, należy podać paracetamol (Apap, Panadol, Efferalgan) w dawce minimum 15 mg na kilogram masy ciała, czyli dla osoby ważącej 70 kg: 2 tabletki po 500 mg. Po 15–20 minutach temperatura nie powinna dalej się podnosić. Jak zbić wysoką gorączkę? Kiedy już podamy leki a temperatura przestanie rosnąć, można wówczas podjąć kroki, które pomogą zbić temperaturę do normalnego poziomu: ochładzanie za pomocą kąpieli (woda powinna być ciepła, jedynie kilka stopni chłodniejsza od temperatury ciała), zimne okłady na czoło, kark, łydki, zimne płyny do picia. Jeśli to nie pomaga, należy podać lek z grupy NLPZ (niesterydowych leków przeciwzapalnych), np.: ibuprofen (Ibufen, Ibum, Nurofen) w dawce 400 mg lub kwas acetylosalicylowy (Aspirynę, Polopirynę) 1000 mg oraz kontynuować ochładzanie. Warto wiedzieć! Gorączka powyżej 39 st C. bardzo męczy i osłabia organizm. Najbardziej wrażliwy na tak duże podwyższenie temperatury jest mózg, ale zagraża mu dopiero gorączka powyżej 41,5 st. C. W takiej sytuacji należy wezwać się więcej o przyczynach bezobjawowej gorączki u dorosłych z naszego forum medycznego. Czytaj także: Na podstawie artykułu zamieszczonego w dwutygodniku "Przyjaciółka" Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Leki zaczynają działać po pół godzinie, a po dwóch temperatura powinna spaść o 1-1,5° Gorączka sama w sobie to nie choroba, ale objaw wskazujący na proces zapalny toczący się w organizmie. W ostatnich latach powstała wręcz gorączkofobia często związana z wieloma mitami na jej temat.Wołowiec - prognoza pogody na dzisiaj ( Jakie warunki pogodowe są w górach (Tatry)? W piątek temperatura na Wołowcu (Tatry) ma wynieść 13 °C. Z kolei spodziewana prędkość wiatru to 7 km/h. Opady deszczu wyniosą ok. 1 na Wołowcu (Tatry), godz. 12:00 w piątek na Wołowcu meteorolodzy przewidują:Temperatura: 15 °C Prędkość wiatru: 4 km/h W piątek o godz. 15:00 na Wołowcu przewidywane są następujące warunki:Temperatura: 15 °C Prędkość wiatru: 9 km/h Może spaść 2 mm deszczu W piątek o godz. 18:00 na Wołowcu przewidywane są następujące warunki:Temperatura: 14 °C Prędkość wiatru: 8 km/h Może spaść 4 mm deszczu Na Wołowcu (Tatry) o godz. 21:00 spodziewane są:Temperatura: 12 °C Prędkość wiatru: 13 km/h O godz. 00:00 w sobotę na Wołowcu meteorolodzy przewidują:Temperatura: 10 °C Prędkość wiatru: 14 km/h Prognozę pogody dla Wołowca na najbliższy tydzień znajdziesz w TatrachWołowiec ma wysokość 2064 m i znajduje się w Tatrach Wysokich na granicy polsko-słowackiej. Wierzchołek Wołowca jest miejscem styku trzech grani. Od strony północnej grani z Grzesiem, Rakoniem i Bobrowcem, od wschodniej z Łopatą i Jarząbczym Wierchem oraz od południowej z na Wołowcupiątek, Wołowcu (Tatry) za dnia odczuwalna temperatura ma wynieść 11 °C. Według prognozy pogody, prawdopodobieństwo opadów wynosi 33%.Minimalna temperatura: 10 °C, Maksymalna temperatura: 15 °C, Prędkość wiatru: 7 km/h, W nocy z piątek na sobotę minimalna temperatura ma wynieść 10 °C, a prędkość wiatru 14 km/h. sobota, ciągu dnia na Wołowcu (Tatry) odczuwalna temperatura wyniesie 10 °C. Możliwość pojawienia się opadów wynosi 74%.Minimalna temperatura: 10 °C, Maksymalna temperatura: 13 °C, Prędkość wiatru: 10 km/h, Opady deszczu: 6 mm W nocy z soboty na niedzielę minimalna temperatura wyniesie 8 °C, natomiast wiać ma z prędkością 14 km/h. Można spodziewać się deszczu na poziomie 6 mm. niedziela, Wołowcu (Tatry) za dnia odczuwalna temperatura ma wynieść 5 °C. Możliwość wystąpienia opadów to 80%.Minimalna temperatura: 6 °C, Maksymalna temperatura: 8 °C, Prędkość wiatru: 8 km/h, Opady deszczu: 4 mm W nocy z niedzieli na poniedziałek minimalna temperatura ma wynieść 5 °C, natomiast wiatr ma mieć prędkość do 5 km/h. Trzeba wziąć pod uwagę opady deszczu na poziomie 4 mm. poniedziałek, temperatura w ciągu dnia na Wołowcu ma wynieść 6 °C. Możliwość pojawienia się opadów wynosi 12%.Minimalna temperatura: 5 °C, Maksymalna temperatura: 12 °C, Prędkość wiatru: 7 km/h, W nocy z poniedziałku na wtorek minimalna temperatura wyniesie 6 °C, natomiast wiać ma z prędkością 3 km/h. wtorek, dnia odczuwalna temperatura na Wołowcu ma wynosić 9 °C. Według prognozy pogody, prawdopodobieństwo opadów wynosi 17%.Minimalna temperatura: 7 °C, Maksymalna temperatura: 13 °C, Prędkość wiatru: 6 km/h, W nocy z wtorku na środę najniższa przewidywana temperatura wyniesie 6 °C, a prędkość wiatru 2 km/h. środa, temperatura w ciągu dnia na Wołowcu ma wynieść 11 °C. Prawdopodobieństwo opadów to 6%.Minimalna temperatura: 7 °C, Maksymalna temperatura: 15 °C, Prędkość wiatru: 5 km/h, W nocy ze środy na czwartek minimalna temperatura wyniesie 9 °C, a prędkość wiatru 2 km/h. Dobre promocje na plecaki trekkingoweMateriały promocyjne partnera Pogoda na WołowcuPogoda na Wołowcu może się szybko zmieniać, dlatego warto odpowiednio się na nią przygotować i śledzić prognozy pogody. Zdarzają się także silne wiatry i mgły. Dobrze jest się zaopatrzyć w odpowiednie buty i odzież. ZOBACZ KONIECZNIEPlanujesz wakacje? Zapomnij o tych atrakcjachSzlaki na WołowcuNa Wołowiec można dostać się przez dwa szlaki turystyczne. Jest to czerwony z Rohaczy i niebieski z bocznej grani Grzesia. Wejście na Wołowiec nie jest skomplikowane, jednak trasa może być długa i odczuwa się różnicę wzniesień. Jest to bardzo popularny szczyt od strony słowackiej. Przyroda na WołowcuNa Wołowcu można spotkać rzadką roślinność, między innymi jest to saussurea wielkogłowa, wierzba szwajcarska, turzyca Lachenala, mietlica alpejska, przymiotno węgierskie oraz ukwap karpacki. Na Wołowcu łatwo zobaczyć również kozice oraz o WołowcuWołowiec zawdzięcza swoją nazwę bydłu, które było wypasane na jego i koszulki trekkingowe w promocyjnych cenachMateriały promocyjne partneraGorączka to wzrost temperatury ciała, która zawsze powinna wynosić średnio nieco mniej niż 37 ° C. Wahania do jednego stopnia w ciągu dnia są normalne i nie są równoznaczne z chorobą. Aspekty takie jak między innymi dieta, ćwiczenia czy klimat stanowią niektóre z przyczyn wzrostu temperatury. Wylewka anhydrytowa to wylewka stosowana na ogrzewaniu podłogowym, gdyż bardzo dobrze przewodzi ciepło. Zanim zostanie położona na nią warstwa paneli czy płytek, konieczne jest jej odpowiednie przygotowanie. Zobaczmy ile schnie wylewka anhydrytowa, jak należy są pielęgnować i anhydrytowa po wylaniu przez ok. 72 godziny powinna być pozostawiona do wstępnego wyschnięcia. W tym czasie nie wolno po niej chodzić ani nie powinna być ona narażona na działanie ekstremalnych warunków czyli zbytniego nasłonecznienia, zbyt niskiej temperatury czy przeciągu. Nie powinno się również przykrywać jej folią, bo może to zaburzyć proces jej 3 dobach należy pomieszczenie gruntownie wietrzyć, a dopiero po 7 dobach po wylaniu wylewki można przystąpić do wygrzewania wylewki. Jest to konieczne do uzyskania odpowiedniej wilgotności resztkowej jastrychu, bo dopiero po jego osiągnieciu będzie można myśleć o rozpoczęciu prac wykończeniowych czyli układania okładzin podłogowych, dostosowanych do stosowania na ogrzewanie podłogowe. Zwykle jest to możliwe po ok. 3-4 tygodniach od wylania wylewki, kiedy to proces wygrzewania jest wylewki anhydrytowejWygrzewanie jastrychu to proces, który powinien być odpowiednio zaplanowany. Jeśli zbyt szybko zostanie puszczona wysoka temperatura, to wylewka może popękać. Zaleca się zatem, by proces wygrzewania jastrychu rozpocząć od temperatury od 5-10°C więcej niż temperatura otoczenia. Każdej kolejnej doby można zwiększać temperaturę każdej o kolejne 5°C co 24 godziny aż do momentu, gdy dojdziemy do temperatury maksymalnej wynoszącej 50°C. Taką temperaturę należy pozostawić na krótko, jedynie w celu kontrolnym. Potem należy schładzać wylewkę obniżając temperaturę o 10°C nad dobę, aż do momentu osiągnięcia temperatury jastrychu 18-20° pamiętać, że w trakcie suszenia jastrychu pomieszczenia powinny być dobrze wietrzone, a jeśli wylewka jest grubsza niż 65mm, to cały proces nagrzewania i suszenia trzeba powtórzyć ponownie po trzydniowej przerwie. Cykl wygrzewania jest zakończony, jeśli wilgotność podłoża wynosi 0,3% dla jastrychów z ogrzewaniem podłogowym i 0,5% dla jastrychów bez niego. Do sprawdzenia stanu wysuszenia wylewki można wykorzystać profesjonalne urządzenia pomiarowe lub wykonać prosty test foliowy polega na przyklejeniu na wylewce kawałka folii PE o powierzchni ok. 1 m2 i pozostawienia go na 24 godziny. Jeśli po tym czasie folia jest sucha, bez żadnych skroplin, wody czy pary, to można przypuszczać, że wylewka jest już anhydrytowa – co jeszcze musisz wiedzieć?Przy wygrzewaniu wylewki anhydrytowej musisz pamiętać o trzech podstawowych wylaniu wylewki temperatura w pomieszczeniu nie może spaść poniżej 5°Temperatura wygrzewania może wynieść maksymalnie 50°W trakcie wygrzewania temperatura zasilania powinna być stała przez całą dobę (nie należy obniżać jej na noc). Powyżej 40⁰C ciało staje się tak gorące, że narządy mogą zacząć zawodzić. U niemowląt w wieku 3-36 miesięcy gorączka jest wskazana na 37,6⁰C, a wysoka gorączka jest zdefiniowana jako cokolwiek powyżej 38,5⁰C. U dzieci w wieku 0–3 miesięcy gorączka jest diagnozowana, jeśli ich temperatura wzrośnie do 37,4⁰C lub powyżej. Kawa to jeden z najpopularniejszych napojów świata. Ta egzotyczna roślina wytwarza owoce, które po odpowiedniej obróbce trafiają do naszych domów w postaci różnych gatunków kawy. Nie każdy jednak wie, że roślinę tę możemy uprawiać w domu. Aby uprawa kawy udała się należy przestrzegać kilku ważnych zasad. Czy kawowiec można uprawiać w doniczce? Kawowiec, a w zasadzie kawa arabska (Coffea arabica) jest bardzo łatwa w uprawie w warunkach domowych. Młode rośliny można kupić nawet w supermarketach, a nasiona w internecie. Warto pamiętać aby wysiać je od razu po zakupie, gdyż szybko tracą zdolność kiełkowania (w temperaturze 24°C). Kawa arabska w doniczce może dorosnąć nawet do 2 metrów wysokości, a jej wzrost możemy regulować poprzez odpowiednie przycinanie. Jak pielęgnować kawowiec w domu? Aby pielęgnacja kawowca w domu zakończyła się sukcesem, musimy zastosować się do poniższych wskazówek: MiejsceLubi słoneczne stanowiska, jednak nie bezpośrednie nasłonecznienie gdyż jej błyszczące liście mogą się przypalać od słońca. TemperaturaRoślina jest wrażliwa na zimne przeciągi, dlatego też nie należy stawiać jej w pobliżu uchylnego okna. ZiemiaDobrze będzie rosnąć w uniwersalnym podłożu dla roślin doniczkowych, warto ją zasilać nawozem do cytrusów kilkukrotnie w sezonie. PodlewanieLubi regularne podlewanie, tak aby gleba była stale lekko wilgotna ale nie mokra. Woda nie powinna nigdy zalegać w podstawce. CzyszczenieLiście warto raz na jakiś czas zraszać letnią wodą i przecierać ściereczką z kurzu. ZimowanieW ciągu roku dobrze się czuje w temperaturze pokojowej, w okresie jesienno-zimowym roślina będzie przechodzić okres spoczynku, dlatego temperatura powinna spaść do około 16°C. Czy doczekasz się własnych owoców kawowca? Kawa w doniczce zacznie owocować po 3-4 latach. Kwiaty są białe, samopylne i lekko pachnące. Zebrane są w kątach dużych błyszczących liści. Na ich miejscu tworzą się zielone, później czerwieniejące owoce (niestety w domu zdarza się to bardzo rzadko). Owoce dojrzewają około 9 miesięcy od rozpoczęcia kwitnienia. Po ich dojrzeniu wyjmujemy z nich nasiona, oczyszczamy z miąższu i suszymy. Następnie wystarczy je uprażyć na patelni, zmielić i zalać wrzątkiem. Zarówno liście jak i kwiaty mają delikatny "kawowy" zapach. Tekst: Redakcja zdjęcie: Gundula Vogel / Pixabay Niemniej jednak przesłanką do konsultacji lekarskiej jest wystąpienie duszności i/lub napadów świszczącego oddechu, a także, kiedy gorączka przekracza 38°C. Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku, kiedy nasilony kaszel z odkrztuszeniem ropnej wydzieliny utrzymuje się dłużej niż przez kilka dni należy udać się do lekarza. Gorączka u niemowląt i dzieci ma wiele przyczyn. Nie wszystkie z nich są na szczęście objawem poważnej choroby, która wymaga konsultacji z pediatrą. W niektórych przypadkach możemy samodzielnie zbijać gorączkę, podając dziecku odpowiednie, przeznaczone dla niego leki we właściwej dawce. Najczęściej na gorączkę u dzieci podaje się preparaty przeznaczone dla maluchów zawierające paracetamol lub ibuprofen. Są dostępne w postaci syropu, czopków, tabletek lub saszetek do rozpuszczania. Niemowlętom i małym dzieciom najczęściej podaje się leki w postaci syropu. Należy odmierzać dokładną, zaleconą przez lekarza lub farmaceutę dawkę odpowiadającą wiekowi i wadze dziecka. Bardzo wygodny jest do tego celu kalkulator syropu. Kalkulator syropu pozwala szybko i precyzyjnie obliczyć dokładną dawkę lekarstwa dla dziecka. Gorączka u niemowląt i starszych dzieci - najczęstrze przyczynyGorączka u dziecka, które ma kilka lat nie jest tak problematyczna i niepokojąca jak gorączka u niemowlaka, bo potrafi ono już mniej więcej wytłumaczyć co mu dolega. Gorączka u niemowlaka to często spore wyzwanie dla intuicji rodziców, którzy muszą dojść przyczyny złego samopoczucia i podwyższonej temperatury ciała swojego maleństwa. Oto najczęstsze przyczyny gorączki u niemowląt i starszych dzieci: ZąbkowanieGorączka u niemowląt może zwiastować ząbkowanie. To wyjątkowo trudny czas dla malucha. Oprócz podwyższonej temperatury ciała ząbkowanie może się objawiać także ślinieniem się, rozpulchnionymi i zaczerwienionymi dziąsłami. Maluch jest marudny, wszystko wkłada do buzi, może nie mieć apetytu. Gorączka, jaka się pojawia zwykle nie przekracza 38 stopni Celsjusza. Pomoże schłodzony gryzak, żel na ząbkowanie lek przeciwgorączkowy i uchaGorączka u dziecka w tym przypadku może przekraczać 39 stopni Celsjusza. Zapaleniu ucha zwykle towarzyszy silny ból, więc maluch często płacze, nie może zasnąć, nie ma apetytu. Jeśli zauważymy, że dziecko przy tym łapie się za ucho lub pociera główką o poduszkę, zwykle nie ma już wątpliwości (starsze dziecko oczywiście wytłumaczy co go boli). Malucha powinien zbadać lekarz, możliwe, że przepisze antybiotyk. Nie obejdzie się też bez leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych zawierających paracetamol lub ibuprofen. Infekcja dróg moczowychGorączka u dziecka często jest tu jedynym objawem. Jeśli nie spada, pediatra skieruje malca na badanie moczu. Jeśli analiza wykaże zakażenie dróg moczowych, maluch prawdopodobnie dostanie antybiotyk. Aby infekcje nie powracały, dbaj o szczególną higienę - często zmieniaj pieluchy, dokładnie myj okolice intymne dziecka. TrzydniówkaGorączka u dziecka utrzymująca się przez trzy dni, która sięga 39-40 stopni Celsjusza, a potem różowa, drobna wysypka na ciele malucha świadczą o trzydniówce. Trzydniówka to wirusowa infekcja, która atakuje małe dzieci i niemowlęta. Nie wymaga jakiegoś specjalnego leczenia, wysypka znika sama, ale malucha powinien zbadać pediatra. Ważne, żeby dawać dziecku dużo pić, regularnie mierzyć temperaturę, a gorączkę zbijać lekami przeciwgorączkowymi dla dzieci. Reakcja na szczepienieGorączka u dziecka może być reakcją na szczepienie. Może jej towarzyszyć ogólne osłabienie, ból mięśni, brak apetytu. Na rączce lub nóżce, w miejscu wkłucia, może się pojawić opuchlizna i zaczerwienienie. Aby szybko ustąpiły, należy robić okłady z sody oczyszczonej, a żeby pozbyć się gorączki - podać odpowiedni dla wieku lek przeciwgorączkowy zawierający ibuprofen lub u dziecka bywa także efektem przeziębienia, czyli infekcji wirusowej. Zwykle pojawiają się w takim przypadku także katar, kaszel, ból gardła. Przeziębienie trwa kilka dni, w tym czasie podaje się dziecku leki na gorączkę, lekarz może zasugerować podawanie syropu łagodzącego kaszel lub kropli do nosa. Ważne, żeby u małych dzieci, które nie potrafią jeszcze dmuchać nosa, regularnie go oczyszczać, należy też dbać, aby przyjmowały dużo płynów. Gorączka u dziecka - kiedy ją zbijać?Gorączką nazywamy sytuację, gdy temperatura ciała przekracza 38 stopni Celsjusza. Temperatura ciała powyżej 38,5 stopni Celsjusza wymaga obniżenia za sprawą podania leków przeciwgorączkowych. Gdy temperatura ciała przekracza 39,5 stopni Celsjusza jest to wysoka gorączka i należy skonsultować się z lekarzem i jak najszybciej ją obniżyć. Gorączka u dziecka Shutterstock Gorączka u dziecka - jak ją zbijaćPodstawowym lekiem do obniżania temperatury ciała jest paracetamol. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, lekarz może zdecydować o dołączeniu ibuprofenu. - Ważne, żeby zachowywać odpowiednie odstępy pomiędzy tymi samymi lekami tj. paracetamol nie częściej jak co 4-6 godzin, a ibuprofen nie częściej jak co 6-8 godzin. Odstęp pomiędzy paracetamolem a ibuprofenem może być dowolny - mówi dr Ewa Miśko-Wąsowska, pediatra z Centrum Medycznego City Clinic. Gorączka u dziecka - kiedy ją zbijać?Nie należy się spieszyć z obniżaniem temperatury. Jeżeli dziecko czuje się całkiem dobrze, przyjmuje płyny to możemy poczekać i za pół godziny zmierzyć ponownie. Poza podaniem leków przeciwgorączkowych można zastosować chłodne okłady (np. zwilżonymi pieluszkami tetrowymi, bambusowymi) na czoło, kark, uda, a także kąpiele chłodzące. - Temperatura wody nie powinna być niższa niż o jeden, dwa stopnie Celsjusza poniżej aktualnej temperatury ciała dziecka. Należy jednak pamiętać, że zarówno kąpiel jak i okłady robimy dodatkowo po podaniu leku przeciwgorączkowego, w przeciwnym razie narażamy maluszka na nieprzyjemne dreszcze - dodaje dr u dziecka - podawanie leków przeciwgorączkowychPodając dziecku konkretne leki przeciwgorączkowe, należy stosować się do dawkowania zaleconego przez lekarza, ewentualnie dokładnie sprawdzić je na ulotce producenta leku. - Leki przeciwgorączkowe często mają podane mniejsze dawkowanie na opakowaniu. Wynika to ze względów bezpieczeństwa, żeby zminimalizować ryzyko przedawkowania. Czasami może też wynikać z podania dawki według wieku dziecka, a nie jego masy ciała. Lekarz może zalecić większe dawki, uwzględniając właśnie masę ciała dziecka, jeżeli podawane leki przeciwgorączkowe są mało skuteczne - tłumaczy dr Ewa Miśko-Wąsowska. Gorączka u dziecka - dawkowanie popularnych leków przeciwgorączkowychIbufen forte dawkowanieZgodnie z informacją producenta, zamieszczoną na ulotce leku Ibufen forte (zawiesina), określając dawkę ibuprofenu należy uwzględnić masę ciała i wiek dziecka. Zwykle stosowana pojedyncza dawka ibuprofenu wynosi od siedmiu do dziesięciu mg/kg, aż do maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 30 mg/kg podzielonej na trzy do czterech pojedynczych dawek. Przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami nie powinna być mniejsza niż sześć forte dawkowanieZgodnie z informacją producenta, zamieszczoną na ulotce, zalecana dawka leku Apap dla dzieci forte to około 60 mg/kg masy ciała, która jest podzielona na cztery do sześciu dawek w ciągu doby, czyli 15 mg/kg masy ciała co sześć godzin lub 10 mg/kg masy ciała co cztery duo dawkowanieZgodnie z zaleceniem producenta, lek kidofen duo dawkuje się w następujący sposób: dzieci między drugim i piątym rokiem życia (10-20 kg masy ciała): 5 ml 3-4 razy na dobę; dzieci między szóstym a dwunastym rokiem życia (21-40 kg masy ciała): 5-10 ml 3-4 razy na dobę. Dorośli i dzieci po dwunastym roku życia: 10 ml co 4 godziny, nie więcej niż 60 ml na dobę. Leku nie należy podawać dzieciom poniżej drugiego roku dla dzieci forte Zgodnie z informacją producenta zamieszczoną na ulotce, lek dawkuje się w następujący sposób: od 5 kg (3 do 5 miesięcy) - 1,25 ml (równowartość 50 mg ibuprofenu) 3 razy na dobę; 7 do 9 kg (6 do 11 miesięcy) - 1,25 ml (równowartość 50 mg ibuprofenu) 3-4 razy na dobę; 10 do 15 kg (1 - 3 lata) - 2,5 ml (równowartość 100 mg ibuprofenu) 3 razy na dobę; 16 do 19 kg (4-5 lat) - 3,75 (równowartość 150 mg ibuprofenu) 3 razy na dobę; 20 do 29 kg (6-9 lat) - 5 ml (równowartość 200 mg ibuprofenu) 3 razy na dobę; 30 do 40 kg (10-12 lat) - 7,5 ml (równowartość 300 mg ibuprofenu) 3 razy na dobę Ibum forte pure Zgodnie z informacją producenta zamieszczoną na ulotce, lek podajemy w następujący sposób: 3-6 miesięcy (5-7,6 kg) - 1,25 ml (50 mg) 3 razy na dobę; 6-12 miesięcy (7,7-9 kg) - 1,25 ml (50 mg) 304 razy na dobę; 1-3 lata (10-15 kg) - 2,5 ml (100 mg) 3 razy na dobę; 4-6 lat (16-20 kg - 3,75 ml (150 mg) - 3 razy na dobę; 7-9 lat (21-29 kg) - 5 ml (200 mg) 3 razy na dobę; 10-12 lat (30-40 kg) - 7,5 ml (300 mg) - 3 razy na i Herbapect - inne popularne leki dla dzieci. Jak je dawkować?Clemastinum - dawkowanie Zgodnie z ulotką producenta, syrop Clemastinum należy dawkować w następujący sposób: dzieci powyżej 12 lat: 10 ml syropu dwa razy w ciągu doby; dzieci 6–12 lat: 5–10 ml syropu dwa razy w ciągu doby; dzieci 3–6 lat: 5 ml syropu dwa razy w ciągu doby; dzieci 1–3 lat: 2,5–5 ml syropu dwa razy w ciągu doby. Syropu Clemastinum nie należy podawać dzieciom przed ukończeniem - dawkowanie Syrop Herbapect, zgodnie z ulotką dołączoną przez producenta należy dawkować w następujący sposób: dzieci powyżej 4 lat i młodzież do 18 lat: 2,5 ml syropu 3 do 4 razy dziennie.
82 poziom zaufania. Antybiotyki nie są lekami przeciwgorączkowymi! Zatem stosować je należy łącznie z lekami przeciwgorączkowymi. Dopiero po kilku dniach (3-4), jeśli antybiotyk ograniczy infekcję bakteryjną temperatura wraca do normy. Ponadto należy pamiętać, że antybiotyki nie działają na wirusy, a te są dominującą
Gorączka to podwyższona temperatura ciała ponad fizjologiczną normę. Dochodzi do tego na skutek przestawienia pożądanej temperatury ciała w podwzgórzu mózgu, które jest swoistym termostatem organizmu. Gorączka jest najczęściej odpowiedzią na stan chorobowy. Jej pierwotną funkcją jest ułatwienie zwalczania infekcji bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych. Może być ona również skutkiem innych zdarzeń, niezwiązanych bezpośrednio z przeciwdziałaniem infekcji. spis treści 1. Mechanizm podnoszenia temperatury ciała 2. Gorączka jako mechanizm obronny organizmu i jej zwalczanie 3. Przyczyny pojawiania się gorączki 4. Gorączka o nieznanej przyczynie 5. Hipertermia rozwiń Fizjologiczna temperatura ciała waha się w granicach 37 stopni, a jej dokładna wartość zależy od miejsca pomiaru. Najczęściej w domowych warunkach mierzona jest pod pachą, gdzie wynosić powinna 36,6 stopnia. Pomiar w jamie ustnej, popularny w kulturze anglosaskiej, powinien w stanie fizjologicznym dać wartość 36,9 stopnia. Natomiast pomiar w odbytnicy, stosowany u niemowląt oraz wtedy, gdy zależy nam na dokładności, powinien dać wartość 37,1 stopnia. Ostatnio w szpitalach praktykuje się pomiar w uchu pacjenta, który jest szybszy i równie dokładny co pomiar w odbytnicy - powinien on dać tę samą temperaturę, tj. 37,1 stopnia. Wszystkie te wartości należy traktować dość orientacyjnie. Wartość temperatury zmienia się bowiem w cyklu dobowym, u kobiet również w miesięcznym cyklu płciowym. Przyjmuje większe wartości przy podejmowaniu intensywnego wysiłku fizycznego, a niższe w czasie spoczynku. Zobacz film: "Drgawki gorączkowe - kiedy i jak je leczyć?" Przyczyny gorączki w skrócie Gorączka to najczęściej jeden z objawów: infekcji wirusowej bakteryjnych infekcji górnych dróg oddechowych bakteryjnych infekcji dróg moczowych Rzadsze przyczyny gorączki to choroby autoimmunologiczne i nowotworowe. Niektóre rodzaje leków mogą zwiększyć prawodpodobieństwo wystąpienia gorączki. Ze względu na wysokość temperatury, wyróżnia się stan podgorączkowy – poniżej 38 stopni Celsjusza, gorączkę nieznaczną – od 38 do 38,5 stopni Celsjusza, gorączkę umiarkowaną – od 38,5 do 39,5 stopni Celsjusza, gorączkę znaczną – od 39,5 do 40,5 stopni Celsjusza, gorączkę wysoką – od 40,5 do 41 stopni Celsjusza, oraz gorączkę nadmierną – powyżej 41 stopni Celsjusza. W powszechnym mniemaniu, gorączka stanowi jeden z nieodłącznych elementów choroby i jako taki powinna być bezwzględnie zwalczana. Nie jest to do końca prawda. Gorączka jest bowiem jednym z elementów obrony organizmu przed infekcją i tak naprawdę może być pożytecznym narzędziem w jej zwalczaniu. 1. Mechanizm podnoszenia temperatury ciała Temperatura ciała kontrolowana jest przez tzw. punkt nastawczy w jądrze przedwzrokowym podwzgórza, w mózgu. Znajduje się tam biologiczny termostat. Jeśli temperatura jest za niska w stosunku do przyjętego celu, podwzgórze wysyła sygnały, po których następuje zwiększanie temperatury w procesie zwanym termogenezą. Uczestniczą w niej mięśnie, w których następują z pozoru chaotyczne skurcze – w rzeczywistości jest to przemyślane przez naturę, jednoczesne działanie antagonistycznych mięśni, które powoduje powstawanie ciepła. Obserwujemy wtedy charakterystyczne drżenie, które znamy z chłodnych dni lub momentu nadchodzenia gorączki w przebiegu infekcji. Jednocześnie zachodzi tzw. termogeneza bezdrżeniowa w tkance tłuszczowej, w wyniku której energia jest zamieniana w ciepło. Jeśli temperatura jest za wysoka w stosunku do określonego przez podwzgórze celu, następuje jej wytracanie przez rozszerzanie naczyń krwionośnych i zwiększone wydzielanie potu. Drobnoustroje chorobotwórcze odpowiedzialne za infekcje wydzielają związki zwane pirogenami. Są to substancje, które wymuszają na podwzgórzu podniesienie temperatury ciała. Oczywiście nie jest tak, że bakterie czy grzyby celowo nakłaniają podwzgórze do podniesienia temperatury na swoją zgubę. Pirogenami zwykle są substancje toksyczne dla organizmu, które ten ostatni odczytuje jako sygnał do podwyższenia temperatury. Co ciekawe, większość pirogenów egzogenicznych, a więc pochodzących spoza organizmu, posiada zbyt duże cząsteczki, aby przeniknąć barierę krew-mózg, a więc bezpośrednio stymulować podwzgórze do zwiększenia temperatury. Zamiast tego, organizm wytwarza swoje pirogeny, tzw. pirogeny endogenne, w odpowiedzi na obecność toksyn. Owe pirogeny endogenne wnikają z krwiobiegu do podwzgórza, powodując bezpośrednio przestawienie temperatury na wyższy poziom. Głównie są to interleukiny, substancje wydzielane przez limfocyty i makrofagi, które równocześnie stymulują szybszą produkcję limfocytów – a więc komórek odpornościowych, przyczyniając się w ten sposób dwutorowo do zwalczania źródła infekcji. Organizm za pirogeny zewnętrzne może poczytywać nie tylko produkty przemiany materii bakterii czy grzybów, ale również pewne leki czy toksyny. W efekcie, w wyniku zatrucia również może dochodzić do podwyższenia temperatury, co nie musi mieć korzystnego wpływu na jego przebieg. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy robić badanie krwi i moczu w czasie gorączki? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski O czym świadczy podwyższona temperatura ciała oraz wyniki CRP i OB? - odpowiada lek. Katarzyna Szymczak Jak długo może utrzymywać się gorączka u dziecka? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Gorączka jako mechanizm obronny organizmu i jej zwalczanie Zwiększenie temperatury ciała o jeden stopień powoduje znaczne przyspieszenie metabolizmu, zwiększenie tętna o ok. 10 uderzeń na minutę, zwiększone zapotrzebowanie tkanek na tlen oraz znacznie zwiększone parowanie, nawet o pół litra wody na dobę. Oznacza to, że chory z temperaturą 40 stopni Celsjusza oddaje do otoczenia dodatkowe dwa litry wody w ciągu doby. Dlatego niezwykle ważne jest odpowiednie nawadnianie organizmu, tak by nie doprowadzić do odwodnienia. Przyspieszony metabolizm oznacza też większe zapotrzebowanie na energię, białko, witaminy, etc. Dlaczego więc chory organizm, który jest osłabiony działaniem drobnoustrojów, naraża się na dodatkowy wysiłek i zwiększoną konsumpcję cennych zasobów odżywczych? Otóż szybszy metabolizm oznacza również szybszą produkcję limfocytów, czyli jednego z rodzajów komórek odpornościowych. Jeśli organizm styka się z danym drobnoustrojem po raz pierwszy, to potrzebuje czasu na wytworzenie odpowiednich dla niego przeciwciał. Czas ten ulega znacznemu skróceniu przy podwyższonej temperaturze ciała i szybszym metabolizmie. Zwiększona temperatura ciała utrudnia również drobnoustrojom dostęp do niektórych substancji, które są im niezbędne do odżywiania. Powoduje to ich wolniejsze namnażanie, przy jednoczesnej szybszej produkcji i lepszej proliferacji przeciwciał. W efekcie układ odpornościowy może zdobyć w krótszym czasie przewagę nad chorobą. W skrajnych sytuacjach może być to różnica jak między życiem a śmiercią. Istnieje teoria, według której lekarze nie powinni obniżać temperatury ciała w sposób sztuczny, jeśli nie stanowi ona sama w sobie zagrożenia dla organizmu. Zwolennicy tej teorii tłumaczą, że obniżanie temperatury stanowi ingerencję w naturalne procesy obronne i wydłuża czas choroby, narażając chorego na większe ryzyko powikłań i rozwoju cięższej postaci choroby. Przeciwnicy tej teorii tłumaczą natomiast, że dziś potrafimy zwalczać większość drobnoustrojów w sposób farmakologiczny (antybiotyki, leki przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, etc.) i w związku z tym gorączka jest w pewnym sensie przeżytkiem, niepotrzebnie nadwątlającym siły organizmu. Należy ją zbijać, tak aby nie tylko zaoszczędzić więcej sił choremu, ale także podnieść jego ogólne samopoczucie, które ma również duży wpływ na przebieg choroby. Istnieje konsensus co do szczególnych przypadków, kiedy gorączka powinna być zwalczana. Gorączka powyżej 41,5 stopnia stanowi poważne zagrożenie dla mózgu, w takiej temperaturze może dojść do denaturacji białek i w konsekwencji nieodwracalnych zmian, a nawet śmierci. Jeśli gorączka przekracza tę wartość, należy ją bezwzględnie zbijać. Na takie epizody szczególnie narażone są dzieci, które nie mają dobrze rozwiniętego układu termoregulacji, dlatego gorączka u dzieci powinna być przedmiotem szczególnej troski ich rodziców. Należy stale monitorować temperaturę ciała dziecka i nie dopuszczać do jej zwiększania się powyżej 40 stopni. Należy pamiętać, że mały pacjent, a szczególnie dotknięty gorączką, sam często nie poinformuje opiekuna o swym pogorszeniu samopoczucia. W pewnych przypadkach próg bezwzględnego zbijania wysokiej temperatury jest nieco niższy. U osób ze słabym układem sercowo-naczyniowym podwyższona temperatura może doprowadzić do poważnych komplikacji na skutek wymuszania podwyższonego tętna przez dłuższy okres. Podobnie nie dopuszcza się do podwyższonej temperatury u kobiet w ciąży, jako że rozwijający się płód jest na nią szczególnie wrażliwy. Każdorazowo leczenie gorączki sprowadza się do wyeliminowania jej przyczyny. Samo „zbijanie” gorączki, jeśli zostanie uznane za celowe, jest dokonywane farmakologicznie, przez podanie leków takich jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, paracetamol czy pyralgina. Leki te obniżają nastawioną temperaturę w podwzgórzu, zakłócając działanie pirogenów. W efekcie dochodzi w dosyć szybkim czasie do zaprzestania termogenezy, pacjent poci się, oddając ciepło do otoczenia. Alternatywnie, przy niskiej gorączce, stosować można leki naturalne napotne, jak napar z kwiatu lipy, malin czy kory wierzbowej. Nie posiadają one działań niepożądanych charakterystycznych dla farmaceutyków, ale mogą też nie mieć takiej skuteczności w likwidowaniu gorączki. 3. Przyczyny pojawiania się gorączki Najczęstszą przyczyną pojawiania się gorączki są infekcje wirusowe. Typowe objawy towarzyszące to katar, kaszel, ból gardła, bóle mięśniowe oraz uczucie rozbicia. Przy niektórych rodzajach infekcji może również występować biegunka, wymioty i silny ból brzucha. W większości przypadków infekcje te trwają kilka dni i organizm zdrowego człowieka sam sobie z nimi radzi, używając do tego celu podwyższonej temperatury ciała. Leczenie polega na przyjmowaniu leków łagodzących objawy, tj. przeciwbólowych, przeciwkaszlowych i innych, według zaleceń lekarza. W przypadku wystąpienia wysokiej gorączki lub biegunki czy wymiotów, ważne jest regularne uzupełnianie płynów oraz elektrolitów. Można kupić w aptece specjalne preparaty glukozowo-elektrolitowe, można też użyć napojów izotonicznych dla sportowców. Spośród popularnych infekcji wirusowych, najgroźniejsza jest grypa, której powikłania są istotną przyczyną śmierci wśród osób starszych i innych z obniżoną odpornością, np. w przebiegu AIDS. W przypadku stwierdzenia grypy u osoby znajdującej się w grupie ryzyka, zaleca się zastosowanie leków antywirusowych, najlepiej jak najwcześniej w toku infekcji. Drugą grupą chorób prowadzących często do powstawania gorączki są infekcje bakteryjne. Mogą one dotykać praktycznie każdego narządu w organizmie. Gorączce towarzyszyć będą objawy charakterystyczne dla infekcji danego organu oraz szczepu bakterii. Bakterie najczęściej atakują drogi oddechowe. W przypadku infekcji górnych dróg oddechowych (gardło, nos, krtań, zatoki), objawy dodatkowe to katar, kaszel oraz ból głowy. Objawy te mogą być łatwo pomylone z infekcją wirusową, dlatego nigdy nie należy zażywać antybiotyków na własną rękę, bez diagnozy lekarskiej, która ewentualnie potwierdzi bakteryjne źródło infekcji. W przypadku infekcji dolnych dróg oddechowych – oskrzeli i płuc – pojawia się dodatkowo trudność z oddychaniem, głęboki kaszel, gęsta wydzielina oraz nieraz ból w klatce piersiowej. Gorączka zwykle osiąga wyższe wartości niż przy innych, grypopodobnych infekcjach. Konieczna jest szybka pomoc medyczna i podjęcie terapii antybiotykowej. Bakterie często „porażają” też układ pokarmowy, zwykle na drodze zatruć pokarmem z zawartością toksyn bakteryjnych. Objawy to biegunka czy wymioty w połączeniu z gorączką. Może też dojść do zakażenia samymi bakteriami, co powoduje podobne objawy i nieraz może pojawiać się dodatkowo krew w kale. Objawy te, podobnie jak w przypadku infekcji dróg oddechowych, mogą zostać pomylone z infekcją wirusową. Jeśli biegunka czy wymioty utrzymują się dłużej niż dwa dni i towarzyszy im gorączka, należy poszukać pomocy lekarskiej. Infekcje bakteryjne dotykają często również dróg moczowych oraz układu rozrodczego. Objawami są pieczenie i ból podczas oddawania moczu, krwisty mocz w przypadku zapalenia dróg moczowych. Infekcje układu rozrodczego będą powodować ból w podbrzuszu u kobiet, krwawienia i brzydko pachnące upławy wydostające się z dróg rodnych, nieraz też ból podczas stosunku. W przypadku wystąpienia któregoś z tych objawów, a w szczególności w połączeniu z gorączką, należy możliwie szybko zasięgnąć pomocy lekarskiej. Nieleczone zapalenie dróg rodnych u kobiet potrafi przejść w formę przewlekłą, trudną do pełnego wyleczenia, która może powodować niepłodność i inne komplikacje. Rzadziej infekcje dotykają centralnego układu nerwowego, układu krążenia czy skóry. Zdecydowana większość infekcji bakteryjnych może być z powodzeniem leczona antybiotykami, dlatego niezwykle ważna jest szybka wizyta u lekarza, poprawna diagnoza i rozpoczęcie odpowiedniej terapii. Przyczyną gorączki mogą być również choroby autoimmunologiczne (np. toczeń), w których organizm wykorzystuje układ odpornościowy do zwalczania własnych tkanek. W przebiegu tych chorób może dochodzić do powstawania miejscowych czy nawet ogólnych stanów zapalnych, które będą powodowały podwyższenie temperatury ciała. Często gorączka jest jednym z pierwszych objawów obserwowanych przez osobę dotkniętą nowotworem. Niektóre nowotwory wytwarzają pirogeny podnoszące nastawioną temperaturę w podwzgórzu. Inne mogą ulegać nadkażeniom bakteryjnym, dającym objawy ogólnoustrojowe stanu zapalnego. Sam szybki wzrost guza nowotworowego może powodować powstawanie gorączki, jako że część komórek nowotworowych obumiera, czy to na skutek niedostatecznego ukrwienia guza, czy też działania systemu odpornościowego. Guzy w obrębie podwzgórza mogą zakłócać jego prawidłowe funkcjonowanie, przyczyniając się do ustalania podwyższonej bądź obniżonej temperatury ciała. Wreszcie osoby cierpiące na chorobę nowotworową, w szczególności poddane chemioterapii, posiadają znacznie obniżoną odporność, w takich warunkach nawet stosunkowo łagodne drobnoustroje, z którymi na co dzień żyjemy w równowadze, mogą powodować infekcje i gorączkę. Gorączka może być spowodowana przyjmowaniem pewnych leków. Pojawia się ona wtedy dość nagle po rozpoczęciu przyjmowania leku. Z niejasnych przyczyn pewne leki u niektórych osób działają jak zewnętrzne pirogeny, przyczyniając się do podwyższonej temperatury ciała. Inne mogą powodować alergie. Do wystąpienia gorączki szczególnie predysponują takie leki jak niektóre antybiotyki, leki immunosupresyjne, sterydy, barbiturany, leki przeciwhistaminowe czy leki stosowane w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego. Przerwanie terapii każdorazowo powinno powodować jej ustąpienie. W każdej sytuacji, gdy gorączka trwa dłużej niż trzy dni lub gdy narasta i gwałtownie pogarszają się objawy towarzyszące, należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy lekarskiej. Jeśli po rozpoczęciu leczenia gorączka nie ustąpi w ciągu tygodnia lub gdy ogólny stan zdrowia pogorszy się, należy udać się na wizytę kontrolną bez zbędnej zwłoki. 4. Gorączka o nieznanej przyczynie O gorączce o nieznanej przyczynie (FUO, ang. fever of unknown origin) mówi się wtedy, gdy utrzymuje się ona przez dłuższy czas (dłużej niż trzy tygodnie), a nie udało się zdiagnozować jej pierwotnej przyczyny. Zwykle odpowiedzialne są niezdiagnozowane infekcje bakteryjne i wirusowe, nowotwory, choroby autoimmunologiczne czy zakrzepica żył głębokich. U części chorych nie udaje się ustalić przyczyny FUO, nawet pomimo przeprowadzenia bardzo szczegółowej diagnostyki i wykluczenia wpływu substancji zewnętrznych. W diagnozie przyczyny gorączki, jeśli nie jest ona oczywista, bardzo ważny jest jej dobowy przebieg. Chory powinien jeszcze przed wizytą lekarską w miarę często mierzyć temperaturę, tak by być w stanie możliwie dokładnie poinformować lekarza o jej przebiegu w ciągu doby. Różne schematy podwyższania i obniżania temperatury w ciągu doby są bowiem charakterystyczne dla pewnych chorób i mogą znacznie ułatwić i przyspieszyć postawienie prawidłowej diagnozy. Bardzo ważne jest również udzielenie lekarzowi bardzo szczegółowych informacji na tematy, o które pyta. Często brak możliwości postawienia właściwej diagnozy wiążę się z brakiem odpowiedniej komunikacji na linii lekarz-pacjent. 5. Hipertermia Hipertermia jest stanem, w którym występuje podwyższona temperatura ciała, ale układ termoregulacji nie jest przestawiony na jej wyższą wartość. Innymi słowy, układ sterujący stara się obniżyć temperaturę, ale na skutek upośledzenia wydalania ciepła lub jego nadmiernego wytwarzania temperatura utrzymuje się w organizmie na podwyższonym poziomie. Najczęstszą przyczyną jest wystawienie organizmu na skrajnie niekorzystne warunki, w postaci wysokiej temperatury i dużej wilgotności. Podejmowanie wysiłku fizycznego w takich warunkach, szczególnie przy bezpośrednim działaniu słońca, powoduje przegrzanie. Organizm nie jest w stanie oddać do otoczenia wystarczającej ilości ciepła. Dochodzi wtedy do udaru cieplnego. U starszych osób, u których układ oddawania ciepła jest mniej sprawny oraz występuje upośledzenie pragnienia, do udaru dojść może nawet przy braku podejmowania wysiłku fizycznego. Jest to tzw. klasyczna forma udaru cieplnego, do którego oprócz podeszłego wieku może przyczyniać się znaczna otyłość i odwodnienie. Hipertermia wystąpić może również w przebiegu samego odwodnienia, gdzie na skutek mniejszego ukrwienia następuje zwężenie naczyń podskórnych, co powoduje zmniejszenie wydzielania potu i zaburzenie procesu oddawania ciepła do otoczenia. W przypadku wystąpienia hipertermii czy udaru cieplnego, nie należy stosować klasycznych leków przeciwgorączkowych, gdyż nie przyniosą one pożądanego skutku. Leki te jedynie przestawiają temperaturę w termostacie podwzgórza, z czym dotknięta hipertermią osoba akurat nie ma problemu. Leki te nie ułatwiają natomiast samego oddawania ciepła z organizmu. Zamiast tego, należy danego pacjenta przenieść w chłodne miejsce, rozebrać, podawać chłodne płyny do picia, okładać zimnymi, mokrymi ręcznikami czy nawet wspomóc się wiatrakiem. Jeśli hipertermii towarzyszy utrata przytomności, należy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe, jest to bowiem stan zagrażający życiu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Gorączka jest jednym z pierwszych objawów wielu chorób. Pojawia się przy infekcjach sezonowych, chorobach wieku dziecięcego, chorobach powodowanych przez bakterie, pierwotniaki i pasożyty, a także infekcjach i chorobach autoimmunologicznych, które dotyczą wielu narządów i układów np. układu mięśniowego, kostnego i układu moczowego. Co jeść podczas gorączki? IMGW ogłosił czerwony alert pogodowy w Lubuskiem Najbliższe dni będą bardzo upalne. W woj. lubuskim od wtorku (19 lipca) obowiązuje ostrzeżenie pogodowe trzeciego, najwyższego stopnia. Synoptycy prognozują, że we wtorek i czwartek temperatura maksymalna wyniesie od 30 do 34 stopni, a w środę termometry pokażą nawet 36 stopni. Ciepło będzie też w nocy, kiedy to temperatura nie powinna spaść poniżej 16-19 stopni. Wyjątkowo gorąca noc czeka nas natomiast ze środy na czwartek, gdy można spodziewać się minimalnej temperatura od 19 do 22 stopni. Takie noce, gdy temperatura nie spada poniżej 20 stopni, określa się mianem tropikalnych. Ostrzeżenie pogodowe IMGW przed upałami obowiązuje w całym województwie lubuskim od godz. 12 we wtorek (19 lipca) do godz. 20 w czwartek (21 lipca). ZOBACZ TEŻ: Szczeniak cierpiał w nagrzanym samochodzie. Policjanci wybili szybę Jak się bronić przed upałem? Tak wysokie temperatury i słońce mogą doprowadzić do udaru cieplnego lub słonecznego. Warto pamiętać, by podczas upałów unikać zbyt długiego przebywania na pełnym słońcu. W takich warunkach przyda się też nakrycie głowy i przewiewne - najlepiej lniane lub bawełniane - ubrania. Jak radzą lekarze, aby uniknąć przegrzania ciała przede wszystkim należy pamiętać o nawodnieniu organizmu, który w upalne dni szybko traci wodę na skutek pocenia się. Najlepszym sposobem jest wypijanie 1,5-2 litrów wody dziennie. Sonda Lubisz kiedy jest upał? TAK! Uwielbiam! NIE! Wolę kiedy nie jest zbyt gorąco Zwierzęta dostały kurtyny wodne na upalne dni