📣 AMELIA ANISOVICH 🇺🇦 - cały świat obiegło nagranie, gdy dziewczynka śpiewała w języku ukraińskim przebój "Let It Go" ("Mam tę moc") z animacji "Kraina lodu", kryjąc się przed wojną w jednym ze schronów w Kijowie. ☝️ Ostatnio wystąpiła na koncercie "Razem z Ukrainą" w łódzkiej Atlas Arenie.

Spleen, o którym śpiewała Kora, to... Która odpowiedź na to pytanie z Milionerów jest prawidłowa i czy udzielenie jej sprawiło uczestnikowi kłopot? Wydawać by się mogło, że najtrudniejsze są zwykle ostatnie pytania w teleturnieju, jednak uczestnicy często mają duży problem z pierwszymi lub tymi, które są za sumy gwarantowane. Jak było w przypadku tego gracza? Spleen, o którym śpiewała Kora, to... Jak brzmi prawidłowa odpowiedź na to pytanie z Milionerów i czy uczestnik teleturnieju potrafił ją wskazać bezbłędnie bez wykorzystania żadnego z kół ratunkowych? Propozycje, które przeczytał mu Hubert Urbański, brzmiały: A) krakowski półświatek, B) zmiażdżona śledziona, C) nocny patrol, D) stan przygnębienia. Spleen, o którym śpiewała Kora, to... Tak brzmiało pytanie za 10 tys. zł. Uczestnik postanowił skorzystać z pół na pół. Po namyśle postanowił zaznaczyć D. Była to bardzo dobra decyzja, ponieważ odpowiedź D) stan przygnębienia jest prawidłowa. Quiz: Na ile pytań z „Milionerów” potrafisz odpowiedzieć? Wygrałbyś milion? Pytanie 1 z 10 Jak określa się osobę na pozór spokojną i nieśmiałą? Ogień i woda Słomiany ogień Anielska woda Cicha woda Sexify - konkurs Netflix i Pani Tu Nie Stała

Jak śpiewała Budka Suflera, "wyjechał cyrk, a ty z nim zniknęłaś". Szwarcreaktor Zasada dziś z trailerem magazynu ŚLĄZAG w nastroju
Wtorek, 8 czerwca 2021 (15:37) Dziś, w 70. urodziny Kory, na warszawskich Bielanach oficjalnie został odsłonięty mural artystki. Jej podobizna, utrzymana w biało-czarnej tonacji, w otoczeniu czerwonych róż, zdobi ścianę budynku przy ul. Żeromskiego 44. Natomiast pod muralem zostały zasadzone różane krzewy. Muzyka Kory jest nadal aktualna, a najważniejsze w przypadku artysty jest to, że jego muzyka jest ciągle żyje - powiedział Kamil Sipowicz, mąż zmarłej 3 lata temu piosenkarki. Bielański mural jest drugim przedstawiającym Korę, jaki powstał w Warszawie. W 2019 roku odsłonięto pierwszy, na tyłach budynku przy ul. Nowy Świat. Przedstawia twarz piosenkarki otoczoną włosami w kształcie konarów. Ostateczny kształt portretowi nadaje rosnący przy nim kasztanowiec, zmieniający się w zależności od pory roku. Odsłonięciu nowego bielańskiego muralu przyglądali się mieszkańcy dzielnicy i fani Kory. Jestem zachwycony, już ten pierwszy wydawał mi się idealny, cudowny, najpiękniejszy na świecie, a okazuje się, że jest coś jeszcze piękniejszego. Kora cudownie wygląda wśród tych róż! - powiedział naszej reporterce jeden z widzów. W każdej wersji Kora jest piękna, czy kolorowa, czy biało-czarna - dodała fanka. Autorem projektu jest ilustrator i grafik Tomasz Majewski - Works. Mural wykonało Good Looking Studio. Mural cieszy też mieszkańców bloku, na którym została namalowana podobizna Kory. Jesteśmy zadowolone jak na razie, a co będzie dalej - zobaczymy, czy nam to nie będzie przeszkadzało. Ludzie już przyjeżdżają, zdjęcia robią... Całe wycieczki przechodzą przez podwórko - mówiła reporterce RMF FM jedna z mieszkanek. Otwarciu towarzyszył recital Ramony Rey, która śpiewała piosenki artystki.
64 views, 1 likes, 0 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Remonters: Jak to śpiewała Kora: Docinanie i wklejanie Docinanie i wklejanie Listwa za listwą Listwa przy ścianie
Data utworzenia: 28 lipca 2020, 5:56. Dziś mija druga rocznica śmierci Kory. Jej siostra ujawnia, że w ostatnich słowach przed śmiercią gwiazda przywołała swojego ukochanego zmarłego brata Tadeusza. Anna Kubczak zdradziła Faktowi jaką kobietą prywatnie była wokalistka Maanamu, jak wyglądała ich więź i jaką magię artystka rozsiewała wokół siebie. Kora Foto: Kapif Dziś mijają dwa lata od śmierci pani siostry Olgi. Czas leczy rany? Oleńka jest cały czas przy mnie. Czuję to bardzo mocno. W myślach rozmawiam z nią i nie ma dnia, abym jej nie wspominała. Ciągle jest żal, że tak szybko odeszła, ale jej energia była tak wspaniała, że to nie zginęło. Jak z kosmosu zjawiła się na ziemi, tak teraz wróciła w swoje strony i tam się spełnia, w innym wymiarze. To jest pocieszające. Poza tym twórczość, którą zostawiła, daje mi ukojenie. Da się pogodzić z odejściem tak bliskiej osoby? Przemijanie jest istotą życia i każdy musi się pogodzić z odejściem bliskiej osoby, ale to nasza pamięć czyni ja nieśmiertelną, a twórczość, którą zostawiła moja siostra daje mi ukojenie. Zobacz także A śni się pani czasami? Miewam sny związane z siostrą. One są bardzo realne, ale często symboliczne, wydaje mi się, jakby Ona czuwała nade mną. Często odwiedza pani grób Kory na Powązkach? Gdy przyjeżdżam do Warszawy, to zawsze jestem na Powązkach. I za każdym razem widzę przy grobie Oleńki grupki osób, nieraz nawet z przewodnikiem. Być może w programach wycieczek jest odwiedzanie grobu Kory? W sumie jest to miłe, że ludzie o Niej pamiętają. Widać, że to co robiła siostra, to co tworzyła, nadal budzi żywe zainteresowanie u Polaków. Myśli pani, że tam, gdzie Ona teraz jest, jej lepiej, lżej? Moja siostra kochała życie, tu na ziemi. Wierzę, że Jej energia tworzy być może jakiś byt we wszechświecie i tam tworzy poezję, śpiewa i maluje te swoje piękne Madonny i jest szczęśliwa! Przecież śpiewała:- „Mówią, że miłość mieszka w niebie”. To jest bardzo abstrakcyjne. Ale czy tam jest jej lepiej? Myślę, że jej energia wszędzie znajduje miejsce, gdzie może się spełniać. Wierzę w to. Pamięta pani noc, gdy odchodziła Kora? To była noc nadzwyczajna – zaćmienie księżyca. Wiele osób mówi, że gdy umierała, były niezwykłe zjawiska w przyrodzie, a niebo było rozświetlone. Odeszła nad ranem. Tej nocy była magia. To musiało być trudne przeżycie... Byłam w Bliżowie na Roztoczu w ostatnim tygodniu jej życia. Byłam przy niej, gdy odchodziła. Ona była już nieprzytomna, ale był taki moment, była noc, trzymałam ją za rękę i ona nagle podniosła głowę, popatrzyła na mnie i powiedziała bardzo wyraźnie: „Oni tu są, Tadziu”. Tadzio to był nasz brat, który rok wcześniej zmarł. Widziała tych naszych zmarłych z rodziny, a to było na dwa dni przed jej śmiercią. Zastanawiałam się, jak mam to rozumieć? Towarzyszenie bliskiej osobie w odchodzeniu – zmienia perspektywę, spojrzenie na własny koniec? Obie chorowałyśmy na raka. Ja innego typu, ale też chorowałam. Miałam więcej szczęścia, bo już 10 lat minęło i żyję. Jak mówi moja lekarka - jestem wyleczona. Uważam, że kobiety, które mają obciążenia genetyczne, jak my obie z Oleńką - rakiem narządów kobiecych, to gdy pojawiają się niepokojące, powtarzające się niedyspozycje w organizmie - ból, dyskomfort - to koniecznie muszą poddawać się kontroli okresowej. Nie ma innego wyjścia. Potem jest za późno. U Oleńki było to już czwarte stadium, a z niego już się w zasadzie nie wychodzi. Kobiety powinny dbać i myśleć o sobie. Jaką siostrą była Kora? Bardzo czułą. Jestem starsza od niej o siedem lat. Trochę jej matkowałam, a ona lgnęła do mnie, bo potrzebowała czułości. Miałyśmy bardzo żywy kontakt ze sobą, zwłaszcza gdy byłyśmy już dorosłymi kobietami. Latem przyjeżdżała do swojej hacjendy nad jeziorem nawet na kilka miesięcy. Wówczas rozmawiałyśmy całymi godzinami. Jak się wyprowadziła na Roztocze, to prawie codziennie rozmawiałyśmy. Do tej pory nie wykasowałam jej numeru w komórce. Czy trudne dzieciństwo w sierocińcu zbliżyło was? W 1955 roku nasza mama zachorowała na gruźlicę, prątkowała. Wyjechała na leczenie do Zakopanego i była tam rok. Tylko najstarszy 12-letni brat został w domu z ojcem. Pozostałe dzieci, a było nas czworo, trafiły do placówek opiekuńczych. Oleńka, wówczas czterolatka, i ja trafiłyśmy do Jordanowa, do domu dziecka Caritasu. Ja miałam już 11-lat i rozumiałam sytuację oraz konieczność izolacji od mamy. Co tam się działo? Mnie było łatwiej, ale Oleńka przeżyła wówczas wielką traumę. Wyrwana z bezpiecznych ramion mamy trafiła wprost do sierocińca. Ja byłam w starszej grupie, nie ułatwiano mi kontaktu z młodszą siostrą. Po latach myślę, że byłam tam przeznaczona do zakonu i to powodowało takie okrutne postępowanie zakonnic. Zależało im, żeby zerwać więzi siostrzane, żeby się one nie rozwijały. A Oleńka bardzo mnie wtedy potrzebowała. Pamiętam kilka smutnych chwil. Buntowałam się, rzucałam się na zakonnicę, która uderzyła Oleńkę. A potem mnie za to ukarano. Jak paniom udało się przetrwać to piekło? Ja przetrwałam, bo byłam starsza i już wiele rozumiałam. Ale Oleńka nie rozumiała tego co się dzieje. Nie miała żadnego oparcia, była izolowana ode mnie. Przecież czteroletnie dziecko nie rozumie takiej sytuacji, tęskni za bliskimi, za rodziną. Szczególnie tęskniła za mamą i to miało ogromy wpływ na jej dalsze życie. Czy Kora od dziecka zapowiadała się na wielką artystkę? Pamiętam, że jak przyszła na świat, była śliczna. Była też bardzo uzdolniona. Nasza mama miała piękny, mocny głos i ona ten dar odziedziczyła po niej. Jako dziecko brała udział w konkursach piosenki dziecięcej w Krakowie i tam doceniano jej talent. Oleńka uczyła się też gry na mandolinie. Od dziecka pochłaniała książki. Literatura ukształtowała jej inteligencję i wszechstronną wiedzę. Dzięki niej posługiwała się pięknym słowem. Przywiązywała ogromną wagę do słowa mówionego i zawsze pięknie wyrażała swoje myśli. Dodam, że nasza noblistka Olga Tokarczuk, w jednym ze swoich wywiadów wspominała, że wielki wpływ na nią miała Kora. Znały się, odwiedzały i ceniły. Oleńka była dzieckiem starszych już rodziców. Mama, gdy ją urodziła, miała 43 lata, tatuś 54. Tak się zdarza, że z takich związków rodzą się nadzwyczajne dzieci. Lubi pani słuchać jej piosenek? Uwielbiam i cenię zespół Maanam, jest jedyny w swoim rodzaju. Tandem twórczy Marek Jackowski i Kora stworzył cudowne utwory. Wspominając Korę, nie można nie wspomnieć muzyki Marka. Oni ze sobą fantastycznie współpracowali. Powstawały perełki. Kocham teksty Kory. Wszystkie jej płyty, które mam, są z jej dedykacjami. A „Szał niebieskich ciał”, „Krakowski spleen” czy „Łóżko” to teksty ponadczasowe, to będzie w kanonie światowych evergreenów. A czyta pani wiersze Kory? Oczywiście i czynię to z wielką przyjemnością. Mam ostatnie wydanie książki z twórczością siostry – „Miłość zaczyna się od miłości”. Dałam do tego zbioru kilka rękopisów, z lat 80 - tych, które przesłała mi w liście. Był to dla niej trudny czas. Czuła się samotna, pisała więc do mnie listy. W jednym z nich znalazły się trzy teksty, które nigdzie wcześniej nie były publikowane „Kocham Cię kochanie moje”- w trochę innej wersji, „Elektrospiro kontra Zanzara”, i jeszcze jeden tekst bez tytułu , który niestety nie znalazł się na żadnej płycie, a szkoda bo moim zdaniem jest bardzo dobry i pogodny. Co w tych tekstach pani odnajduje? Moją siostrę, Jej uczucia, stany, przeżycia. Nie o wszystkim się mówi. Słuchając Jej utworów czułam i domyślałam się jakie przeżycia wiązały się z tekstem. Bywało, że siostra radziła się pani w jakichś sprawach? Tak. W sprawach praktycznych. Gdy napisała kolejny utwór, byłam pierwszą osobą, do której dzwoniła, i czytała mi go. Akceptowałam jej twórczość i byłam nią radziła się też mnie w sprawach kulinarnych. Mówiła, że gotuję jak nasza mama. Siostra nie korzystała z książek kucharskich, to ja byłam dla niej autorytetem w sprawie gotowania. Nieraz dzwoniła z Roztocza, mówiąc, że ma produkty i pytała, co z nich można zrobić, a potem rozmowa przechodziła na inne tematy. Bardzo mi tych rozmów brakuje. Kora lubiła malować Madonny. Ma je pani od niej? Oczywiście. Mam dwie Madonny. Jedna jest z 1994 roku, a druga z 2005 roku. Dostałam te Madonny na urodziny z dedykacją. Wiem, że były i są dalej obiektem zachwytu wielu ludzi. Oleńka kupowała gipsowe surowe rzeźby Madonn, a potem je kolorowała. Inspiracją był jej pobyt w Meksyku. Ten kraj zachwycił Ją kolorami. Oleńka kochała malarstwo. Uwielbiała styl Fridy Kahlo. Myślę, że taka fascynacja malowaniem znalazła u niej ujście w malowaniu Madonn. Każdy, kto ma taką Madonnę Kory - uważa, że ma skarb. W ostatnich latach Kora malowała różne miniaturki, nawet pudełka, zwierzęta: pieski, kotki, czy kamienie. Przepięknie malowała. Miała inne hobby? Tworzyła makramy, robiła piękne rzeczy na drutach – swetry, suknie. Była naprawdę wszechstronnie utalentowana. Miała też duże zdolności aktorskie, genialną dykcję i słuch. Urządzała pięknie swoje domy i ogrody. Projektowała swoje stroje – była to naprawdę istota z kosmosu. Jestem dumna, że była moją siostrą. Ma pani kontakt ze szwagrem Kamilem? Jak pani przyjęła, że u jego boku pojawiła się nowa kobieta? Jestem z nim w stałym kontakcie. Moja siostra darzyła go bezwarunkowym uczuciem i ja to szanuję. Każdy ma prawo do szczęścia. Samotność nie jest dobrym wyborem, dlatego jego nowego związku nie oceniam krytycznie. Pragnę tylko, aby szanował pamięć mojej siostry i chronił jej dorobek twórczy. Rozmawiała Agnieszka Szmidt W tym domu Kora spędziła ostatnie dni Kora ma nowy, piękny grób Sipowicz pokazał nieznane zdjęcia Kory /7 Anna Kubczak JUSTYNA ROJEK / East News Anna Kubczak opowiedziała Faktowi o ostatnich chwilach Kory /7 Grób Kory Tomasz Ozdoba / Dwa lata temu Kora spoczęła na warszawskich Powązkach Wojskowych. W ostatniej drodze towarzyszyły jej tłumy. Jej grób zawsze jest pełen kwiatów i światełek /7 Anna Kubczak z Korą . Anna Kubczak, siostra Kory w rozmowie z Faktem przyznała, że choć od śmierci ukochanej Oleńki minęły 2 lata, nadal nie potrafi pogodzić się z jej brakiem /7 Anna Kubczak z Korą . Wokalistka radziła się starszej siostry Anny i uwielbiała spędzać z nią czas. Wspólne, letnie czy zimowe wakacje nie należały do rzadkości. /7 Kora z siostrą . Kora miała w sobie tyle energii i magnetyzmu, że dla bliskich wydawała się istotą nie z tego świata. Magię potrafiła także stworzyć na scenie /7 Kora Kapif Mijają dwa lata od śmierci Kory /7 Anna Kubczak Aleksander Majdański / Anna Kubczak na pogrzebie Kory Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
Hasło krzyżówkowe „śpiewała o niej Stanek” w leksykonie krzyżówkowym. W niniejszym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia śpiewała o niej Stanek znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Spleen, o którym śpiewała Kora w kultowej piosence Maanamu, to...? Odpowiedź na to pytanie w "Milionerach" była warta 10 tysięcy złotych. Czy wiesz, o co chodzi? Sprawdź! Spleen, o którym śpiewała Kora w kultowej piosence Maanamu, to: A. krakowski półświatek B. zmiażdżona śledziona C. nocny patrol D. stan przygnębienia Poprawna odpowiedź to D. Spleen, o którym śpiewała Kora w kultowej piosence Maanamu, to stan przygnębienia. Krakowski spleen - Maanam Milionerzy. Kto w Polsce wygrał milion? „Milionerzy” to program, w którym wygrać może każdy! Na uczestników po eliminacji „kto pierwszy, ten lepszy” czeka 12 pytań. Odpowiedzi udzielane Hubertowi Urbańskiemu muszą być definitywne i ostateczne. W chwili zwątpienia można skorzystać z trzech kół ratunkowych. Zasady programu wydają się proste, ale stres i adrenalina nie pomagają w spokojnej rozgrywce. Tu nawet najłatwiejsze pytania wydają się trudne. Nie od dziś wiadomo, że pośpiech jest fatalnym doradcą. W bolesny sposób przekonała się ostatnio o tym jedna z uczestniczek "Milionerów". Pani Natalia miała wszystkie koła ratunkowe, znała poprawną odpowiedź, ale... źle zrozumiała pytanie. O tym, że warto dać szansę szczęściu, przekonała się już trójka zwycięzców. Krzysztof Wójcik, Maria Romanek i Katarzyna Kant-Wysocka wiedzą, jak to jest trzymać w rękach czek na milion złotych! Każdy z nich miał swój sposób na grę, na opanowanie emocji, oszacowanie ryzyka, skorzystanie z pomocy, zaufanie intuicji. 14 marca 2019 roku Katarzyna Kant-Wysocka z Gdańska wygrała milion w "Milionerach". Trzeci raz w historii programu milion padł po pytaniu o tajemnicę różańcową. Pytanie brzmiało: Różańcową tajemnicą chwalebną nie jest? A: wniebowzięcie Matki Bożej, B: zmartwychwstanie Jezusa, C: śmierć Jezusa na krzyżu, D: zesłanie Ducha Świętego. Odpowiedź prawidłowa: C. Pierwszym milionerem w historii polskiej wersji programu został Krzysztof Wójcik w 2010 roku. Na jakie pytanie odpowiedział? Z gry na jakim instrumencie słynie Czesław Mozil? A: na kornecie, B: na akordeonie, C: na djembe, D: na ksylofonie. Odpowiedź prawidłowa: B. 8 lat później pytanie za milion usłyszała Maria Romanek. Emerytowana nauczycielka polskiego została zapytana w marcu 2018 roku: Ile to jest 1111 razy 1111, jeśli 1 razy 1 to 1, a 11 razy 11 to 121? A: 12 321, B: 1 234 321, C: 111 111 111, D: 123 454 321. Poprawna odpowiedź to B. "Milionerzy" to teleturniej, który od lat budzi niemałe emocje - zarówno wśród uczestników, którzy walczą o wielkie pieniądze, jak i wśród widzów. W jednym z najnowszych odcinków o wielkim pechu może mówić jeden z graczy, który odpadł na...

Początkowo osiedliły się w Nowej Rudzie, a po 1949 roku przeprowadziły się do Wrocławia. Anna bardzo szybko nauczyła się języka polskiego. W jej domu sąsiedzi zbierali się na tzw. niedzielne obiady, podczas których rozmawiali i śpiewali. Anna nie śpiewała wtedy z nimi, gdyż myślała, że będzie przeszkadzać im swoim głosem.

Wcześniej hipiska, która ze swoją grupą zamieszkiwała w 1975 r. jaskinie pierwszych chrześcijan w Grecji – od czasu występu w Opolu emanowała i prowokowała punkowym wizerunkiem. Podczas sierpniowych strajków śpiewała z Maanamem w fabryce traktorów w Ursusie. Krakowska intelektualistka Dla nastoletnich fanów rocka była piosenkarką, celebrytką, bohaterką skandali, może jeszcze poetką rocka - a przecież na jej biografię złożyła się cała tradycja polskiej kultury XX wieku z Galicją i Krakowem w tle. Jej mama pochodziła ze Stanisławowa, a mieszkała we Lwowa, zaś tata z Buczacza, oboje mówili z charakterystycznym zaśpiewem. Zadziornej rockowej wokalistce dało to znajomość szlagierów międzywojnia. Zaśpiewała je kilkanaście lat temu na solowej płycie „Kora Ola Ola”: przedwojenne tanga, piosenki Mieczysława Fogga, Jerzego Petersburskiego, Wandy Warskiej. Ale już przecież na drugiej płycie Maanamu „O!” wykonała przebój Kiepury "Ninon". Mało kto wiedział o co chodzi. Czytaj także: Marsz Maanamu na szczyt Tango dla matki Z całą mocą podkreślała swój inteligencki i intelektualny status. Wychowała się na mitach greckich opisanych przez Parandowskiego - stąd jej pseudonim artystyczny. Grecka Kora, a w Rzymie Persefona - przedstawiana była jako groźna, zasiadająca u boku męża Hadesa władczyni podziemi, z pochodnią lub makiem w ręku. I była groźna, stanowcza. Potrafiła zmiażdżyć choćby spojrzeniem. Nie obca była jej opera. Przypominała, że już jako ośmioletnia dziewczynka widziała "Otella". Wiele dało jej obcowanie z kabaretem Piwnica pod Baranami, gdzie poznała Krystynę Zachwatowicz, dojrzewanie na spektaklach Starego Teatru, Tadeusza Kantora, Krystiana Lupy, na performansach Jerzego Beresia. A także małżeństwo z Markiem Jackowskim, z którym założyła Maanam. Wcześniej grał w Anawie Marka Grechuty i tworzył Osjan, odkrywający dla Polaków muzykę etniczną. Była poetką również dlatego, że nieustannie pochłaniała książki. „Boskie Buenos” było cytatem z Cortazara. Obcowała ze środowiskiem filozofów, psychologów – pracowała również jako psychoterapeutka, kochała ciągłe dysputy o buddyzmie. Do tego dochodziła fascynacja Grecją i Indiami. Cztery wódki Tak budowała swoją nową tożsamość jako osoba silnie naznaczona trudnym dzieciństwem w domu dziecka, prowadzonym przez zakonnice. Na całe życie uwrażliwiło ją na hipokryzję i okrucieństwo ludzi Kościoła – także ze względu na przemoc, jaka ją spotkała, a i doświadczenie pedofilii, co ujawniła dekadę temu. Gdy się z nią rozmawiało, czuć było wielki żal do ludzi Kościoła, za to co robią i jacy bywają: nietolerancyjni, zamknięci. Jednocześnie wskazywała wśród swoich przewodników życiowych Jezusa. A i Sokratesa. Właśnie w domu dziecku występowała po raz pierwszy. Grała w jasełkach, obsadzona w roli Czarnej Kredki, a więc czarnego charakteru. - Występowałam jako ta, która niosła Jezusowi gwoździe do ukrzyżowania – mówiła mi, kreśląc trudne relacje z zakonnicami. Podkreślała, że jej odwaga brała się z poczucia tymczasowości. Dlatego w PRL czuła się wolna duchem. W pierwszych koncertach Maanamu towarzyszył jej i Jackowskiemu Milo Kurtis z powojennej greckiej emigracji. Ale przełomowe było spotkanie z Johnem Porterem, który przez przypadek wylądował w Warszawie i inspirował muzyczne środowisko. Żyła muzyką, ale nie było dla niej żadnej stawki, bo nie przeszła ministerialnego egzaminu. Za występ pobierała gażę technicznego - 400 zł, równowartość czterech flaszek wódki. Punkowe życie Maanam dawał młodym fanom wyzwolenie z szarości PRL, co opisywały „Szare miraże”, ale kulisy małżeńskiego życia Jackowskich przypominały piekło. Tułali się z dwójką dzieci i żyli na walizkach. Po koncertach trafiali na tak zwany dołek, gdzie późną nocą bawili się muzycy Lady Pank, TSA, Oddziału Zamkniętego, ale także cinkciarze, tajniacy, prostytutki. Przed blokiem, gdzie mieszkała, stały tabuny fanów. - Pisali po ścianach słowa uwielbienia, a ja tłoczyłam się z dwójką dzieci w kilkudziesięciometrowym mieszkanku na parterze – opowiadała mi. - W końcu dozorczyni przypięła pinezkami kartony do ściany i podpisała: „Tu pisać do pani Kory". Wcześniej było jeszcze gorzej. Przecież pod koniec lat 70. mieszkaliśmy z dwójką dzieci w squacie. To był prawdziwy punk! Rozpad Maanamu W orwellowskim 1984 roku Maanam odmówił udziału w koncercie, którego gośćmi byli wszyscy pierwsi sekretarze krajów RWPG. Grupa została objęta zakazem występów. A jednocześnie wydawała płyty na Zachodzie i zapełniała sale w Niemczech i Holandii. - Graliśmy też na wielkim festiwalu Roskilde – mówiła mi. - Mieliśmy fankluby, występowaliśmy w najlepszych salach i produkcjach telewizyjnych. Te wyjazdy przywracały nam poczucie godności, bo Polsce nie było nic i nic oficjalnie nie można było kupić. Nawet pieluszek dla dzieci! W końcu padła propozycja, żebyśmy zostali w Niemczech. Za późno. Byliśmy totalnie zmęczeni. Koncertowanie było jak dragi. Wyniszczało nas. Nie umieliśmy wypoczywać. Trzeba było zawiesić działalność. Gdyby nie dzieci i konieczność zajęcia się nimi, a potem wsparcie Kamila Sipowicza, chyba bym umarła ze zmęczenia na scenie. Róża sukcesu Powróciła z Maanamem na początku lat 90-tych, gdy uporządkowała sprawy zespołu, w tym wydawnicze, w czym pomógł właśnie życiowy partner Kamil Sipowicz, filozof, poeta. Firma Kamiling Co wydała przełomowy album „Derwisz i Anioł", zaś „Róża" z 1994 roku sprzedała się w ponad 350 tys. egzemplarzy. - Te dwie płyty przyczyniły się do mojego skoku materialnego – mówiła z poczuciem stabilizacji. Poznaliśmy inną Korę. Jej wewnętrzne sprzeczności i bogactwo wyrażało się w tym, że była perfekcyjną punkową damą oraz krakowianką na warszawskich salonach. Stała się gwiazdą plenerowych koncertów. Ale, gdy Marek Jackowski wyprowadził się do Włoch, zbliżał się nieuchronny koniec wielkiego zespołu. Przez długie lata jego fenomen polegał na tym, że liderzy drażnili się - Kora mówiła, że małżeństwo, a potem muzyczne partnerstwo przypominało sytuację „psa w kurniku”, a jednocześnie tworzyli jak nikt inny. Ona pisała najpierw wiersze, o on potem wydobywał z nich muzykę. On był spokojny, wyciszony, odzywała się w nim natura wykształcona w ciszy mazurskich jezior i lasów, a ona dynamiczna, nawet bezwzględna, wymagająca. Chciała zmian, od muzyków żądała odpowiedniego wyglądu. I na tym tle Maanam rozpadał się. Początek końca nastąpił, gdy liderzy pozbyli się muzyków towarzyszących im od płytowego debiutu. - Świat się zmienia, ja się zmieniam – mówiła mi Kora. – Chciałabym mieć znowu punkowy nastrój, ale czasy, gdy jeździliśmy po Polsce dla sławy, chwały, prawie za darmo – należą do przeszłości. Bliżej Kresów Temperament Kory widzieliśmy w talent-show „Must Be the Music", gdy piorunującym spojrzeniem jurorki zniszczyła młodego człowieka, gdy powiedział, że „Oprócz błękitnego nieba” to hit Golden Life, a nie Maanamu. Dała znać o sobie Kora, której w mitologii dziećmi były mściwe Erynie. W perypetiach artystki wyrażały się też problemy naszego życia społecznego. Korę przesłuchiwała policja, gdy na adres jej willi przyszła przesyłka z trawką zaadresowane na… psa gwiazdy i Kamila. Gdyby nie status artystki afera „z psem Kory” skończyłaby się źle. Podobnie mogło być, gdy domagała się dla siebie i innych drogiego lekarstwa na nowotwór. Gdy wydawało się, że wszystko wraca do normy - mieszkała na Roztoczu, gdzie czuła się blisko Kresów, a więc miejsca urodzin rodziców. Zilustrowała książkę Kamila o ich zwierzakach. - Najlepiej się czuję, gdy jestem z moją rodzinę, w słońcu, kiedy patrzę na świat, gdy słucham muzyki. I gdy maluję. To jest dla mnie bezcenne. W lutym nagrała z Glacą piosenkę „Człowiek”. Przypomniała swój wiersz „Krakowski spleen” i refren:„Czekam na wiatr, co rozgoniciemne skłębione wtedy na razze słońcem twarzą w twarz”. Ciemne, skłębione zasłony nie dały się rozgonić. Teraz zdamy sobie do końca sprawę, jak bezcenna była dla nas twórczość i osobowość Kory. Jak śpiewała Kora.. życzę Wam „SŁOŃCA BEZ KOŃCA" Olga Nowicka - Czułe Miejsca on Instagram: "🔆Słoneczny dzień.. to STAN UMYSŁU! Jak śpiewała Kora.. życzę Wam „SŁOŃCA BEZ KOŃCA” i posyłam wiersz… Olga Sipowicz „Kora”. Fot. PAP/CAF/Z. Szwejkowski „Stworzyłam sobie bajkę i tak teraz żyję” – mówi w dokumencie Bartka Konopki „Droga do mistrzostwa” Kora i dodaje: „mimo mrocznych zakrętów, uważam, że moje życie było nieprawdopodobnie ciekawe”. Wokalistka Maanamu odeszła 28 lipca 2018 r. "Od początku mnie zafascynowała. Była dla mnie starszą, ukochaną siostrą. Mądrą, wymagającą, atrakcyjną pod względem intelektualnym i duchowym. Co ważne, czułem się też kochany przez nią. W jakiś sposób się z niej składam. Bardzo ceniłem sobie jej krytykę, była w niej bezwzględna, ale rzetelna" - w rozmowie z PAP wspomina Korę Stanisław Soyka. "Była fantastyczna. Działała na sto procent i wymagała tego od innych, z nią nie było żartów. Muzyka musiała ja inspirować, stymulować. Miała niezwykłą wrażliwość muzyczną, była muzyką, chciała być inspirowana i popychana do przodu, a jak coś w studio nie działało, to potrafiła wyrzucić muzyka z hukiem za drzwi" - zdradził PAP Artur Hajdasz, który grał z Korą dekadę temu. CZYTAJ TAKŻE Nie żyje Kora, liderka zespołu Maanam – pierwsza dama polskiego rocka "Z ogromnym żalem i rozpaczą informujemy, że dziś o na swoim ukochanym Roztoczu w otoczeniu najbliższych osób, ukochanych zwierząt i wspaniałej przyrody zmarła Kora. Wielka artystka, piosenkarka, poetka, malarka. Wyjątkowa kobieta, żona, matka, siostra, babcia, przyjaciółka. Ikona wolności. Zawsze bezkompromisowa w dążeniu do prawdy. Zaangażowana w ruch hipisowski, w działalność pierwszej Solidarności, w budowę demokracji i ruchy kobiece" - rok temu taka informacja od jej męża Kamila Sipowicza zasmuciła muzyczny świat. Dzień później, 29 lipca, odszedł inny znakomity muzyk, Tomasz Stańko. Obok Kory, Janusza Gajosa, Rafała Olbińskiego i Agnieszki Holland był bohaterem dokumentu Bartosza Konopki "Droga do mistrzostwa" z 2016 r. Kora opowiada w nim o swoim trudnym dzieciństwie, pobycie w domu dziecka, rodzicach. "Jako dziecko namiętnie popełniałam samobójstwa, byłam w tym mistrzynią. Nie chciałam żyć. Teraz nauczyłam się adorować życie, każdą jego chwilę w świecie, który sobie sama stworzyłam. Stałam się zachłanna na czas. Mimo mrocznych zakrętów uważam, że moje życie było nieprawdopodobnie ciekawe. Stworzyłam sobie sama bajkę" - mówi w filmie. Wokalistka Maanamu urodziła się 8 czerwca 1951 roku w Krakowie. "Jestem dzieckiem słońca. Moi rodzice byli wschodnimi repatriantami - mama pochodziła ze Lwowa, ojciec z Buczacza. Nie potrafili odnaleźć się w powojennej Polsce. Byliśmy bardzo biedni, w siedem osób mieszkaliśmy w trzydziestometrowej suterenie bez ciepłej wody i prądu" - opowiada w biografii "Kora, Kora. A planety szaleją". Kiedy miała cztery lata, jej mama zachorowała na gruźlicę. Kora trafia do domu dziecka. Spędziła tam pięć lat, w tym czasie zmarł jej ojciec. "Bieda, brak intymności i własnego kąta w naszej klaustrofobicznej suterenie sprawiły, że odkąd pamiętam, uciekałam od tego świata" - pisała o swoim dzieciństwie. W liceum odkryła świat hippisów i jej życie się zmieniło. W Piwnicy pod Baranami poznała Marka Jackowskiego. W 1972 r. urodziła syna Mateusza i z rodziną przeprowadziła się do Warszawy. Najpierw śpiewała z duetem Jackowski-Milo Kurtis, a po odejściu Kurtisa, wraz z Johnem Porterem utworzyli Maanam Elektryczny Prysznic. W 1981 r. ukazała się pierwsza płyta podpisana jako Maanam, już bez Portera. Album nazywał się po prostu "Maanam" i zawierał przeboje "Szare miraże", "Żądza pieniądza" i "Boskie Buenos". Maanam zawładnął publicznością Jarocina, a potem Opola. Do 1984 r. wydali jeszcze trzy płyty. Grali nawet kilkaset koncertów rocznie, z powodzeniem występowali za granicą. CZYTAJ TAKŻE Kora, liderka zespołu Maanam, spoczęła na Wojskowych Powązkach "Nie odnieśliśmy oszałamiającego sukcesu kasowego, ale byliśmy rozpoznawalni. Na słynnym festiwalu w Roskilde występowaliśmy w towarzystwie Simple Minds, Siouxsie And The Banshees, Andreasa Vollenweidera. Poznałam Ninę Hagen. W Turku w Finlandii graliśmy z The Cure i Lloyd Cole and the Commotions. Był taki moment, że w sklepach muzycznych mieliśmy swoją półkę +M jak Maanam+ (...) Wtedy wydawało nam się, że zawojujemy świat. Mieliśmy w sobie wielką siłę" - opowiadała w książkowej biografii. Kora sama przyznała, że nie wytrzymała tempa i presji. Rozwiązała zespół i rozwiodła się. "W zespole działy się niezdrowe rzeczy i te niezdrowe rzeczy zagrażały mojemu zdrowiu psychicznemu. Musiałam się z tego wyłączyć, mam dwójkę wspaniałych dzieci, dla których nie miałam zbyt wiele czasu. Zajęłam się nimi i od razu stało się cudownie" - mówiła magazynowi "Non Stop" w 1988 r. Jednak rok później pojawił się kolejny krążek Maanamu "Się ściemnia". Teledysk do singla "Się ściemnia" był pierwszym regularnie nadawanym przez MTV polskim wideoklipem. Na płycie gościnnie zaśpiewał Stanisław Soyka. "Z Korą poznaliśmy się w 1978 roku, w studio Polskiego Radia w Katowicach. Ja nagrywałem piosenki z filmu +Grease+, w duecie z Anną Jantar, a Kora z Markiem Jackowskim przygotowywali swoje nagrania. Potem, choć każdy szedł swoją drogą, nasze spotkania były coraz częstsze. Nasza współpraca była zazwyczaj towarzysko-kurtuazyjna, ale mogę powiedzieć, że się przyjaźniliśmy" - powiedział PAP Soyka. "To dzięki jej rekomendacji w 1985 r. zainteresował się mną ówczesny amerykański menadżer Maanamu, Bob Lyng. Dzięki Korze podpisałem kontrakt z wytwórnią RCA. To pozwoliło mi spędzić w zachodniej Europie trzy lata, co było niezwykłym doświadczeniem w moim życiu i pozwoliło bardzo dużo się nauczyć. I to doświadczenie jest ściśle związane z Maanamem" - dodał. Maanam wydawał kolejne płyty, które sprzedawały się nawet w 350 tysiącach egzemplarzy ("Róża" z 1994 r.). W 2008 r., po wypadku Marka Jackowskiego, zespół zawiesił działalność. Kora nagrywała płyty solowe, współpracowała z innymi zespołami, Pudelsi, składem 5th Element. Nagrywała piosenki z Stanisławem Soyką, Glacą ze Sweet Noise. Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku w jej zespole na perkusji grał Artur Hajdasz, syn perkusisty Breakout. Muzyk, który grał na bębnach w Pudelsach, Homo Twist i Made In Poland – a teraz przygotowuje solowy album – w rozmowie z PAP wspomina, że z Korą spotykał się na gruncie towarzyskim, bo przyjaźnił się z jej synem Mateuszem. CZYTAJ TAKŻE W Warszawie odsłonięto mural z podobizną Kory "Z Korą próbowaliśmy się spotkać muzycznie wiele razy. Kiedy w końcu się udało, odkryłem, że to była postać nieziemska, najwyższego kalibru. Robiła jedno podejście wokalne i wszyscy byli zachwyceni. Potem nagrywała dwie kolejne mistrzowskie wersje, że trudno było wybrać, która jest lepsza". Bela Komoszyńska z zespołu Sorry Boys zaznacza, że "Kora potrafiła w niezwykły sposób nawiązać wieź z odbiorcą". "Postrzegam muzykę jako bliskie, bardzo osobiste spotkanie twórcy z odbiorcą. Taką bliskość budowała muzyka Maanamu. Spędzałam czas z głosem Kory, słowami, myślami i to były niezwykłe momenty" - powiedziała PAP Komoszyńska, która w tym roku na jednym z koncertów wykonała przebój Maanamu "Kocham cię, kochanie moje". Kora nie tylko śpiewała. Opublikowała tomik poezji (sama uwielbiała meksykańskiego poetę Octavio Paza), występowała w filmach, malowała gipsowe Madonny, była jurorką w telewizyjnym talent show. Wśród swoich muzycznych fascynacji wymieniała The Doors, Boba Dylana, Beatlesów, Rolling Stones, Pink Floyd, Moody Blues, Velvet Underground, Amy Winehouse. Billie Holiday, Edith Piaf, Janis Joplin, PJ Harvey. Wśród polskich wokalistek zwracała uwagę na Ewę Demarczyk i Kasię Nosowską. Ceniła kobiety artystki - Marię Pinińską-Bereś, Alinę Szapocznikow, Magdalenę Abakanowicz, Katarzynę Kozyrę, Małgorzatę Starowieyską. W 2014 r. Kora została odznaczona Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze - Gloria Artis, a dwa lata później została uhonorowana Złotym Fryderykiem za całokształt twórczości. Zmarła w wieku 67 lat, 28 lipca 2018 r. przegrała walkę z nowotworem. W Ney Gallery & Prints w Warszawie do 8 sierpnia można oglądać wystawę zdjęć artystki autorstwa Tadeusza Rolke, Jacka Poremby i Tomasza Sikory. Z kolei na Nowym Świecie w Warszawie można oglądać mural z wizerunkiem Kory. Kamil Sipowicz, w rozmowie z Onetem, zdradził, że trwają prace nad filmem dokumentalnym oraz fabularnym o artystce. Zapowiedział również wydanie wierszy i zapisków Kory oraz trasę koncertową, podczas której zaproszeni artyści będą wykonywali jej piosenki. (PAP) autor: Wojciech Przylipiak wbp/ wj/ Dark brown. Eye color. Cyan. Avatar Korra, commonly simply known as Korra, is the title lead character in Nickelodeon 's animated television series The Legend of Korra (a sequel to Avatar: The Last Airbender ), in which she is depicted as the current incarnation of Raava's Avatar—the spiritual embodiment of balance and change—responsible Te gwiazdy też miały trudne dzieciństwo. Wiedzieliście, że Kora spędziła dzieciństwo w domu dziecka? 22 sie 21 18:00 Kora była uwielbianą i szanowaną przez wszystkich rockową wokalistką. Mało kto wie, że musiała się zmierzyć w dzieciństwie ze śmiercią ojca i matki, a później trafiła do domu dziecka prowadzonego przez siostry zakonne. Nie tylko ona miała problemy w domu. Przez jakie trudności musiały przejść inne polskie gwiazdy show-biznesu w drodze na szczyt? 15 Zobacz galerię MW Media Kora Sipowicz nie miała łatwego dzieciństwa. W swojej autobiografii: "Kora i Maanam. Podwójna linia życia" opisała swoje wspomnienia jako trudne, bardzo bolesne i rzutujące na całe jej dorosłe życie. Otwarcie mówiła o tym, że zmagała się z depresją, która była związana z jej trudną przeszłością. Polecamy: Mama Alicji Resich zabierała ją na spotkania świadków Jehowy. "Miałam silne poczucie lęku przed końcem świata" Mimo tego, że w dzieciństwie miała pod górkę, to nie zaprzepaściła swojej szansy na cudowne życie i stała się rozpoznawalną artystką oraz autorką tekstów piosenek, które śpiewała cała Polska. Nie tylko ona musiała zmierzyć się z trudnościami w młodości. Które polskie gwiazdy mimo przeciwności losu zdobyły sławę, uznanie i pieniądze? 1/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Anna Lewandowska Andras Szilagyi / MW Media Trenerka i żona Roberta Lewandowskiego nie miała łatwego startu. Opowiadała w wywiadach, że z powodu artystycznego zawodu jej ojca, operatora filmowego - Bogdana Stachurskiego, musiała często zmieniać miejsce zamieszkania. Najtrudniejszy okres przeżyła jednak, kiedy odszedł od jej mamy ojciec. Był dla niej wzorem i chciała tak jak on, pójść na łódzką filmówkę i kontynuować rodzinną tradycję. Jednak po odejściu jej ojca od rodziny zrezygnowała z filmowych planów na rzecz sportu, a dokładniej karate. Po rozstaniu jej rodziców celebrytka mierzyła się z biedą - nie było jej stać na podręczniki szkolne, a w zimie często chodziła w dziurawych butach. Mimo wszystko trenerka nie poddała się i zawalczyła o lepsze życie. Ania Lewandowska często podkreśla w wywiadach, że na swój sukces zapracowała sama i doszła do niego ciężką pracą. 2/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Jakub Błaszczykowski Jarosław Antoniak / MW Media Zanim Jakub Błaszczykowski stał się znanym piłkarzem, przeszedł przez dramatyczne wydarzenia w swoim życiu. Miał niespełna 11 lat, kiedy ojciec w wyniku wcześniejszej kłótni zamordował matkę małego Kuby praktycznie na jego oczach. Gdy ojciec trafił do więzienia za zabójstwo, Błaszczykowskim zajęła się babcia. To jej i swojemu wujkowi - Jerzemu Brzęczkowi, trenerowi i selekcjonerowi Polski w latach 2018-2021, zawdzięcza obranie właściwej drogi życiowej i późniejsze sukcesy piłkarskie, Mistrzostwo Polski 2004/2005; Mistrzostwo Niemiec 2010/2011, 2011/2012 czy tytuł Najlepszego polskiego piłkarza wg. Przeglądu Sportowego 2016 r. Jakub Błaszczykowski tak w 2012 r. w wywiadzie dla "Vivy" opowiadał o swojej relacji z Jerzym Brzęczkiem: "Kiedy dorastałem, Jurek czuł, że musi zastąpić mi ojca. Te nasze relacje były budowane właśnie na zasadzie ojciec–syn. Były bardziej "oficjalne". Teraz to się całkiem zmieniło. Jesteśmy kumplami, przyjaciółmi. Mamy wspólny język, możemy porozmawiać o wszystkim i wiem, że zawsze mnie zrozumie, doradzi". 3/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Edyta Górniak Jarosław Antoniak / MW Media Edyta Górniak bardzo często mówiła o przeszkodach, które musiała przezwyciężyć w dzieciństwie. Ojciec zostawił rodzinę, gdy Edyta była jeszcze mała, a jej matka wychowywała ją z ojczymem, który stosował wobec niej przemoc psychiczną i fizyczną. Później opowiadała również, że doświadczyła molestowania seksualnego. Oprócz problemów rodzinnych rówieśnicy wyśmiewali ją z powodu romskiego pochodzenia i ciemniejszego koloru skóry. Problemy jednak nie przeszkodziły artystce w zdobyciu sławy i rzeszy fanów. Artystka wybaczyła matce i swojemu ojczymowi. Podała im rękę na zgodę i dzisiaj mają ze sobą dobre relacje. 4/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Michał Wiśniewski ANDRAS SZILAGYI/MWMEDIA / MW Media Trudne dzieciństwo miał także wokalista grupy "Ich Troje" - Michał Wiśniewski. Często mówił w wywiadach, że jego rodzice byli alkoholikami. Jego ojciec fałszował obrazy, natomiast matka pracowała w Niemczech. Rodzice szybko się rozstali i nie wychowywali młodego Michała Wiśniewskiego. Opieką nad nim zajęła się babcia, a kiedy zmarła, gdy wokalista "Ich Troje" miał siedem lat, trafił do domu dziecka, a później do rodzin zastępczych. Matka próbowała zabrać go z domów zastępczych i zamieszkać z synem w Niemczech, ale niestety było to bardzo trudne i zakończyło się niepowodzeniem. W wieku 13 lat Michał spotkał się z ojcem, a dzień później usłyszał od jego ówczesnej partnerki, że ten popełnił samobójstwo. Dzisiaj Michał Wiśniewski ma dobrą relację z matką, wybaczył jej wszystko, a niedawno nawet Grażyna Wiśniewska wydała książkę "Dziewczynka z kieliszkami", w której zwierza się ze swojej historii osoby uzależnionej od alkoholu. 5/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Kora Jarosław Antoniak / MW Media Kora przyszła na świat 8 czerwca 1951 r. w Krakowie jako najmłodsze, piąte dziecko Emilii Siarkiewicz i Marcina Ostrowskiego. Mieszkała w jednym pokoju, który był pralnią. W mieszkaniu było bardzo ciasno. Najgorsze jednak było przed artystką... Gdy jej mama zachorowała na gruźlicę, czteroletnia Kora musiała opuścić dom, trafiając do domu dziecka w Jordanowie prowadzonego przez siostry zakonne. Zaczął się wtedy najgorszy okres w życiu wokalistki. Siostry zakonne stosowały wobec niej i innych podopiecznych przemoc. Do tego wszystkiego doszło jeszcze molestowanie seksualne przez księdza. Na szczęście Korze udało się przetrwać i napisać piosenkę "Zabawa w chowanego" która porusza temat nadużyć seksualnych w kościele katolickim. Chart ducha i chęć przetrwania sprawiły, że do dzisiaj fani znają i śpiewają jej piosenki, takie jak "Kocham Cię kochanie moje", czy "Lucciola" . 6/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Beata Pawlikowska Marek Ulatowski / MW Media Znana podróżniczka, zanim zaczęła pisać książki przeszła w życiu wiele. Mierzyła się z bulimią, anoreksją i problemami z narkotykami. Nie ukrywa, że doprowadziła w pewnym momencie swój organizm do kompletnego wyniszczenia. Pisała w książce: "Miałam tak wyniszczony organizm, że narządy wewnętrzne zaczęły zanikać". Po wyjeździe do Londynu w wieku 19 lat w celu znalezienia pracy padła ofiarą gwałtu. Gdy wróciła do Polski, nie mogła sobie poradzić z bólem i postanowiła popełnić samobójstwo. Epizod udało się opanować dzięki mamie Pawlikowskiej, która szybciej wróciła do domu i znalazła córkę leżącą na podłodze. Wszystkie swoje przeżycia dziennikarka opisała w książkach, a spokój wewnętrzny dały jej podróże po świecie. 7/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Paulina Sykut-Jeżyna Jarosław Antoniak/mwmedia / MW Media Paulina Sykut-Jeżyna doświadczyła tragedii. Jej ojciec zmarł bardzo wcześnie, co prezenterka mocno przeżyła. "Byłam córeczką tatusia, więc siłą rzeczy odczuwałam przede wszystkim ogromny smutek, który udzielał się wszystkim. Tata zmarł mojej mamie na kolanach w szpitalu, zawiązywała mu but. (...) Mama miała w nim bardzo duże oparcie, wspólnie wychowywali trójkę małych dzieci, obydwoje pracowali. Po jego śmierci mama została sama. Zmieniło się wszystko. Musiała być tak zaradna i obrotna, żeby każdego z nas, razem i osobno wychować, wykształcić i zapewnić podstawowe rzeczy do życia. Zostaliśmy bez niczego. Nie mieliśmy nikogo. Mamy rodzina była bardzo daleko, ale na szczęście byli ludzie wokół nas, którzy jej w tym zmaganiu z życiem pomagali bezinteresownie" - podkreśliła w rozmowie z Onetem. 8/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Robert Biedroń Andras Szilagyi / MW Media Robert Biedroń też nie miał w dzieciństwie z górki. Jak wyznał w wywiadzie dla "Vivy!", jego ojciec był alkoholikiem i stosował wobec niego i jego najbliższych przemoc fizyczną. W przejmujących słowach opowiedział także o biedzie. "Moja mama pisała mi zwolnienia, jak klasa gdzieś jechała. Z tego samego powodu nie byłem na swojej studniówce. Nie było nas na to stać. Lęk o to, czy uda się zapłacić rachunki na koniec miesiąca nie powinien pojawiać się w żadnym polskim domu. A tak bardzo często było". 9/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Beata Tadla Jarosław Antoniak / MW Media Beata Tadla musiała w dzieciństwie mierzyć się w domu z ogromną biedą. Jak sama wyznała, w jej domu się nie przelewało. "Wychowywałam się w skromnych warunkach. Nie mieliśmy w domu łazienki ani kaloryferów. Tata doprowadził gaz i wodę zimną. Może dlatego uciekałam w świat wyobraźni? Dużo czytałam, słuchałam bajek. Na podwórku było mnóstwo ciekawych miejsc, gdzie można się było schować, wyobrażać sobie inną rzeczywistość" - podkreśliła w rozmowie z nieistniejącym już magazynem "Grazia". 10/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Ivan Komarenko PIOTR ANDRZEJCZAK/MWMWEDIA / MW Media Ivan Komarenko nie miał łatwo na samym starcie. Jak sam przyznał w wywiadzie dla "Na żywo" musiał mierzyć się z przemocą fizyczną i upokorzeniami ze strony najbliższych: "Próbował nas wychowywać wujek, brat mamy, ale kiepsko mu to wychodziło. Kiedy mama szła na nocną zmianę, on przyprowadzał do domu różne kobiety, a był żonaty", później dodał: całe towarzystwo lubiło nieźle wypić. Pijany lał mnie pasem myśliwskim z nabojami! Albo brał za koszulę, podnosił do góry i jak gałganem rzucał o ziemię. Na szczęście Ivanowi Komarenko udało się osiągnąć sukces i dzisiaj każdy w Polsce zna jego hit "Jej czarne oczy". 11/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Małgorzata Ostrowska Andras Szilagyi / MW Media Rockowa wokalistka, zanim stała się znana, musiała się mierzyć w dzieciństwie z epilepsją. Przez ponad 10 lat wczesnego dzieciństwa Małgosia żyła w nieustannym lęku. Jako mała dziewczynka zachorowała na epilepsję. Dusiła się wieczorami i dławiła własnym językiem, jak sama opowiadała w wywiadach. Choroba była nikomu wcześniej nieznana, więc aby zdobyć leki konieczne w przypadku ataków epilepsji, rodzice musieli z nią jeździć do Warszawy i kupować lekarstwa za dolary, bo nie były wtedy dostępne w Polsce. "Życie zawdzięczam ojcu. Z rozpaczy i bezsilności wziął dziecko za nogi i porządnie mną potrząsnął" powiedziała Małgorzata Ostrowska w rozmowie dla "Zwierciadła". Wyznała również, że jej ojciec osiwiał przez jej pierwszy atak: tata przeze mnie osiwiał. Nie pamiętam go z innymi, tylko z siwymi włosami. To było po tym, jak miałam pierwszy głęboki atak, którego, oczywiście, nie pamiętam. Na szczęście wraz z okresem dojrzewania, zniknęła męcząca choroba i młoda Małgorzata Ostrowska mogła znów cieszyć się życiem i zajęciami dżudo na które chodziła aż dziewięć razy w tygodniu! 12/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Magdalena Różczka Paweł Wrzecion / MW Media Magdalena Różczka przyznała kiedyś, że nie miała łatwego dzieciństwa. Aktorka musiała od wczesnych lat zacząć zarabiać, żeby wyjechać na wakacje. Jak sama przyznała była bardzo zaradna. "Miałam 16 lat i chciałam zarobić na wakacje. Wstałam o 5 rano, poszłam na targ przed blokiem i zapukałam do pierwszej budki. Spytałam, czy nie szukają pomocy. Od razu mnie przyjęli. Nawet nie gadaliśmy o kasie. Sprzedawałam ciuchy" - wyznała w rozmowie z "Super Expressem". Magdalena Różczka dodała także, że jej zarobki nie były duże: "Pewnie jakieś 12 złotych dziennie. Nie było tak źle, bo praca tylko od 5 do 10 rano. A czasem jako bonus dostawałam skarpetki. Stałam tam samiutka. Rano właściciele przywozili towar, a potem odbierali kasę. Dobrze mi szło, byłam z siebie cholernie zadowolona. Babunia codziennie przychodziła z termosem z kawą i drożdżówką. Żyć, nie umierać!". Dzisiaj aktorka gra w wielu polskich produkcjach i utrzymuje się z aktorstwa. 13/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Dorota Gardias Andras Szilagyi / MW Media Dorota Gardias opowiadała o tym, że u niej w domu też się nie przelewało. Szczególnie w okresie, kiedy jako młoda dziewczyna chodziła jeszcze do liceum. Pogodynka była jednak bardzo pomysłowa i razem z rodzeństwem wymyślili pomysł na zarobek. "Rodzice stracili pracę, kiedy jeszcze uczyłam się w liceum. Było nam ciężko. Pamiętam, jak wieczorami martwili się, sądząc, że my, dzieci, nie słyszymy, skąd wziąć pieniądze na opłaty. Przed dziećmi nic się nie ukryje, więc ja i moi dwaj bracia powołaliśmy sztab antykryzysowy. Bracia wymyślili, że będą organizować dyskoteki w szkołach. Mój ojciec jest przede wszystkim muzykiem, więc postanowiliśmy, że będziemy jeździć po weselach. Tata będzie grać, a ja - śpiewać. Od ósmej klasy pracowałam z tatą" - zwierzyła się w wywiadzie dla "Vivy!". 14/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo: Liroy Paweł Wrzecion / MW Media Liroy - raper i były poseł budzi często bardzo skrajne emocje wśród opinii publicznej. Jak się okazuje, muzyk nie ma pozytywnych wspomnień z własnego dzieciństwa. Były poseł bardzo dużo w życiu przeszedł. Swojego ojca opisuje w dość mocnych słowach: "Ojciec chciał mnie zabić. Spałem z nożem pod poduszką". Później dodał w rozmowie w programie "Wojtek Jagielski na żywo": takie jest życie na osiedlach. Od ojca niczego nie oczekiwałem, więc nie mógł zawieść. Ufam żonie, dzieciom. Muzykowi udało się wyjść z trudnego domu i zbudować karierę. 15/15 Te gwiazdy miały trudne dzieciństwo ANDRAS SZILAGYI/MWMEDIA / MW Media Dziękujemy, że obejrzałeś/aś naszą galerię do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z życiem gwiazd, zapraszamy do naszego serwisu ponownie! Chcesz podzielić się ciekawym newsem lub zaproponować temat? Skontaktuj się z nami, pisząc maila na adres: plejada@ Data utworzenia: 22 sierpnia 2021 18:00 To również Cię zainteresuje 1,304 likes, 106 comments - @katarzyna_burzynska_sychowicz on Instagram: "Jestem niezatapialna, jestem twardzielką, to o mnie Kayah śpiewała piosenkę „Jak skała” " @katarzyna_burzynska_sychowicz on Instagram: "Jestem niezatapialna, jestem twardzielką, to o mnie Kayah śpiewała piosenkę „Jak skała”😁. @annalewandowskahpba i Autor: Herrzipp, CC BY-SA Adrian Grycuk, CC BY-SA pl; Sławek, CC BY-SA (pierwsze z prawej) - Wikimedia Commons 70. rocznica urodzin Kory. Znasz piosenki, jakie śpiewała z Maanamem? 70. rocznica urodzin Kory. Znasz piosenki, jakie śpiewała z Maanamem? Kora, a właściwie Olga Sipowicz (primo voto Jackowska) urodziła się 8 czerwca 1951 r. w Krakowie, a zmarła 28 lipca 2018 r. w Bliżowie. Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich wokalistek, a jej kariera nieodłącznie wiąże się z zespołem Maanam, który założył jej pierwszy mąż Marek Jackowski. W 70. rocznicę urodzin Kory zachęcamy do udziału w quizie, w którym przekonacie się, jak dobrze znacie piosenki, które śpiewała razem z kultową rockową grupą. QUIZ. 70. rocznica urodzin Kory. Znasz piosenki, jakie śpiewała z Maanamem? 70. rocznica urodzin Kory. Wybitna polska wokalistka urodziła się 8 czerwca 1951 r. w Krakowie, a zmarła 28 lipca w Bliżowie. Tak naprawdę nazywała się Olga Ostrowska (po drugim mężu Sipowicz). Z pierwszym mężem Markiem Jackowskim artystka współtworzyła przez wiele lat powstały w 1975 r. zespół Maanam. Kora dała się w nim poznać jako charyzmatyczna i unikalna piosenkarka, obdarzona nie tylko świetnym głosem, ale i charyzmą, jak przystało na frontmankę grupy rockowej. Po zawieszeniu działalności Maanamu w 2008 r. kontynuowała solową karierę, a trzy lata później została jurorką popularnego talent show "Must be the music". 70. rocznica urodzin Kory to jednak przede wszystkim okazja, by przypomnieć piosenki, jakie śpiewała z Maanamem. Od debiutanckiej płyty z 1981 r., zatytułowanej po prostu "Maanam", wokalistka wylansowała wiele ponadczasowych przebojów w stylistyce nie tylko rockowej, ale i reggae czy pop. Kora to jednym słowem wielka diwa polskiej sceny rozrywkowej, o której na pewno będą pamiętać kolejne pokolenia melomanów. Jeśli jesteście w tym gronie, zapraszamy do naszego quizu. QUIZ. 70. rocznica urodzin Kory. Znasz piosenki, jakieś śpiewała z Maanamem? Pytanie 1 z 10 W której piosence Maanamu Kora śpiewa: "Teraz mówię sercu, aby sercem było"? "Po prostu bądź" "Kocham cię, kochanie moje" "Ta noc do innych jest niepodobna" Nasi Partnerzy polecają Strona główna QUIZ. 70. rocznica urodzin Kory. Znasz piosenki, jakie śpiewała z Maanamem?
Piosenka "Kora" zespołu Harlem śpiewana na kominku kursu przewodnikowskiego "Kora" , odbywającego się w dniach 18-24 stycznia 2014 r. w Celestynowie. Jest ma

Kora wyprzedzała swój czas. Żyła jak chciała, kochała po swojemu. Nie liczyła się z konwenansami i tym, co ludzie powiedzą. Jej teksty i manifesty wpływały na nas silniej niż głos mędrców. Jej wybory gorszyły albo budziły zazdrość. Kora była inna niż kobiety z jej pokolenia; buntownicza, niezależna, bezkompromisowa. Ukazała się biografia "Słońca bez końca". Jej autorka portretuje dla nas Korę mniej znaną. Opole 1980 - legendarny występ Maanamu i Kory Opole, rok 1980, festiwal piosenki. Alicja Majewska śpiewa tęsknie: „Bo męska rzecz być daleko...”, Zdzisława Sośnicka melancholijnie: „Bo Julia i ja”. Po nich na estradę wpada szczupła nieznana dziewczyna i krzyczy do mikrofonu: „Serdecznie witam, panie dziennikarzu...”. Opolska publiczność zachwycona, Kora z Maanamem bisuje kilka razy. Pamiętam, jak przeskakiwała przez ławki, biegnąc na scenę w czasie prób. Patrzyłam z zazdrością na jej długie nogi w białych dżinsach. Wszystko w niej było zachwycające: wygląd, wokal, brzmienie! – tak Maryla Rodowicz wspomina pierwsze spotkanie z Korą. Wyglądała i śpiewała inaczej. Myślała też niezależnie. „Z podróży po Tybecie wróciła w duchowym uniesieniu – wspomina Marcin Szczygielski, pisarz, który był jej sąsiadem. – Na domu Kory wisiał transparent «Free Tibet», a ona starała się żyć zgodnie z buddyjskimi ideałami – bez agresji, z wyrozumiałością dla wszystkich istot. Raz zobaczyła, że nieznajomy mężczyzna w garniturze ogląda jej samochód. Wyszła na ganek w buddyjskim stroju i z uśmiechem zapytała: «Dzień dobry, jak mogę panu pomóc?». Gdy usłyszała: «Jestem komornikiem, przyszedłem zająć pani auto», w sekundę straciła buddyjski spokój i wrzasnęła: «Spier…!». Okazało się zresztą, że komornik pomylił adres, ale opowieść «o buddyjskim podejściu Kory do życia» długo krążyła wśród znajomych”."Kora nie pozwalała się wikłać w żadne układy. Nie każdy artysta miał wtedy taki charakter"O nieprzewidywalności Kory mówi wiele osób, które ją znały. Mariusz Szczygieł zapamiętał autoryzację wywiadu: „Dziecko, ty nie masz pojęcia o pisaniu! Ja powiedziałam, że moją idolką była Demarczyk? Ja?! Moim idolem może być wyłącznie Jezus Chrystus!” – strofowała zmieszanego autora, który pamiętał, że w rozmowie przecież mówiła o Demarczyk. Marcin Szczygielski, przy okazji głośnej sesji dla „Playboya” w 1999 roku, też przekonał się, że z Korą nie ma żartów. Ówczesny redaktor naczelny Tomasz Raczek namówił artystkę na rozebraną rozkładówkę. Zwykle pozowały na niej młode gwiazdki. On chciał pokazać, że dojrzała kobieta może pięknie wyglądać nago. Kora była pod pięćdziesiątkę. Zgodziła się. Lubiła prowokować, być pionierką. Wyrafinowana czarno-biała sesja w stylu Kabaretu wyszła rewelacyjnie. Wszyscy w redakcji spodziewali jej zachwytów, a ona... spojrzała na zdjęcia i rzuciła nimi przez cały pokój. Kazała nam zmienić wszystko! – wspomina sesję dla Playboya Szczygielski. A na co dzień jej stosunek do nagości był swobodny. Hanna Bakuła pamięta, jak w 1987 roku malowała przyjaciółkę na podwórzu przed letnim domkiem na wsi: „To była wariacja na temat kuszenia św. Antoniego. Oczywiście kusiła Kora – opowiada malarka. – Czarna koronkowa bielizna, zmysłowy pas do pończoch, kapelusz z dużym rondem – to był cały strój. Stała w tym luksusowym negliżu przy płocie kilka godzin. Mój leciwy ojczym podlewał trawnik tuż koło niej; traktory, furmanki, rowery krążyły tam i z powrotem obok płotu. Wszyscy nagle mieli coś pilnego do zrobienia w pobliżu. Kory to nie ruszało”. Bakuła, która przyjaźniła się z wokalistką Maanamu przez lata, uważa, że Kora tylko publicznie pokazywała szorstką stronę. Zwłaszcza wobec ludzi, którzy jej się nie podobali: „Robiła wrażenie, jakby była z żelaza. Ci, którzy znali ją blisko, wiedzieli, że była z tiulu”.Marek Niedźwiecki podziwiał i jej wrażliwość, i bezkompromisowość: „W latach 80. dostałem telefon od dyrektora Legowicza, żeby wykasować Maanam z Listy Przebojów Trójki, bo Kora nie chciała wystąpić w Sali Kongresowej dla «przyjaciół» ze Związku Radzieckiego. Władza karała ją za niesubordynację. Na Liście były aż trzy jej przeboje! Wybrnąłem tak, że gdy dochodziłem w notowaniach do miejsca z utworem Maanamu, grałem tylko charakterystyczne werble, które rozpoczynają To tylko tango, nie mówiąc, że to Maanam. I tak wszyscy wiedzieli. Kora nie pozwalała się wikłać w żadne układy. Nie każdy artysta miał wtedy taki charakter”.Lubiła, gdy inni podzielali jej wyraziste poglądy. „Nie zmuszała nikogo do zmiany stanowiska, ale potrafiła tak przekonywać, że szło się za nią jak w dym” – śmieje się przyjaciółka Kory, filozofka Magdalena Środa. Kora raz ją skarciła, że nie zna cenionej przez nią pisarki: „Munro nie przeczytałaś? No, żartujesz! Jak możesz jej nie znać?!”. Pani profesor kupiła więc audiobooki Alice Munro i słuchała w podróżach. Inny przykład: Kora zobaczyła na „National Geographic” film o alpakach, zakochała się w nich i natychmiast kupiła dwa egzotyczne zwierzaki, żeby je hodować w ogrodzie. Żarliwie namawiała na ich hodowlę nie tylko profesor Środę, ale i inną przyjaciółkę, ekonomistkę Henrykę Bochniarz: „Tak przekonująco snuła plany, jak to będziemy miały kołdry i swetry z wełny własnych alpak, że znalazłam już nawet speca od gręplowania wełny i panie, które miały te swetry dla nas robić! Poważnie zastanawiałam się nad zakupem alpak, gdy przyszła od Kory wiadomość, że zdemolowały jej ogród. I... nigdy więcej alpak!”. Magda Środa opowiada też, jak Kora zadzwoniła do niej i wykrzyczała bez wstępu: „Magda, już nie mogę wytrzymać zniewolenia w tym kraju! Jadę do Meksyku, tam jest wolność!”. Poleciała. W samolocie siedziała ze swoim psem Ramoną na kolanach. Gdy stewardesy poprosiły, by – zgodnie z przepisami – schowała psa do kontenera, wyzwała je od faszystek. Po wylądowaniu w Meksyku odkryła, że panuje tam epidemia roznoszona przez psy i do żadnego hotelu jej z Ramoną nie wpuszczono. Od razu kupiła bilet powrotny. Jeszcze z lotniska zadzwoniła: „Magda, pier… ten Meksyk. Polska to jest wolny kraj!”. Trudne dzieciństwo Kory i "pięć strasznych lat" w sierocińcu w JordanowieW Korze była dwoistość: rzadko opuszczała gardę, a jednak miała w sobie pokłady czułości. Tak ukształtowało ją trudne dzieciństwo. Urodziła się w 1951 roku jako piąte dziecko Emilii i Marcina Ostrowskich. Lubiła mówić o sobie, że jest dzieckiem słońca, choć ono nie docierało do sutereny, w której w siedem osób zajmowali wspólny pokój. Nie było łazienki. Olga pamięta wieczorną kąpiel w misce za parawanem, żeby bracia nie podglądali. Matka myła ją, polewając letnią wodą. Gdy zachorowała na gruźlicę, czteroletnia Olga z rodzeństwem trafiła do sierocińca w Jordanowie u sióstr prezentek. Chory starszy ojciec nie miał sił, by opiekować się dziećmi. „Spędziłam tam pięć strasznych lat” – powie po latach. W autobiografii opisze okrucieństwo zakonnic, które karały za najdrobniejsze nieposłuszeństwo. I figurkę Madonny w ogrodzie, do której uciekała, gdy tęsknota za matką stawała się nie do zniesienia. Jako dorosła artystka malowała na kolorowo gipsowe figurki Matki Boskiej. „To symbol matki. Nakłada się na moją własną matkę i na chroniczną tęsknotę do niej. W symbolu Madonny znajduję ukojenie” – powiedziała po latach. Po wyjściu z sierocińca doświadczyła molestowania seksualnego: „Mieliśmy w parafii księdza, mieszkał w jednej z najpiękniejszych willi w dzielnicy. Zapraszał dzieci. Któregoś dnia nachylił się nade mną i wsadził mi język do buzi. Miałam 10 lat!” – wyznała już jako znana artystka. Napisała nawiązujący do tego zdarzenia utwór Zabawa w chowanego. Dekadę później bracia Sekielscy wyprodukowali dokument o pedofilii w kościele pod takim samym tytułem. Mężczyźni życia KoryWażnych mężczyzn w życiu Kory było trzech. Pierwszą miłość przeżyła, gdy dołączyła do rodzącego się w Polsce ruchu hipisowskiego. Miała 17 lat i zakochała się w Psie, czyli Ryszardzie Terleckim. Fascynacja szybko się skończyła. W drodze na pierwszy w Polsce zlot hipisów w Mielnie Olga została Korą, a w maju 1969 poznała muzyka Marka Jackowskiego. Studiował anglistykę i grał z Vox Gentis w krakowskiej Piwnicy pod Baranami. Ona właśnie zdała maturę i pogrążała się w depresji. Jackowski zapamiętał ją z tego okresu jako „śliczną drobną dziewczynę, która siedziała na wzmacniaczu z długimi, rozpuszczonymi włosami”. Gdy Agata Młynarska w programie "Jaka ona jest" zapytała Korę, co było takiego w Marku, że się w nim zakochała, odpowiedziała: „Marek to uczucie u mnie wychodził. On mnie bardzo pokochał, a ja się rozpadałam. Wydawał mi się opoką”. Życie z Markiem Jackowskim nie było łatwe, okazał się mężczyzną z wieloma słabościami. Nie potrafił zapewnić rodzinie stabilizacji. Syn Mateusz pamięta, jak musieli wyprowadzić się do mieszkanka w budynku przeznaczonym do rozbiórki. „Żyliśmy skromnie – wspomina. – Ojciec nie od razu zarabiał na muzyce, więc mama robiła makramy. Utrzymywała z tego dom”. Wszystko się zmieniło, gdy Marek wygrał na loterii samochód syrena i wymienił na bon mieszkaniowy. Jackowscy kupili trzypokojowe mieszkanie w Krakowie. W 1976 roku na świat przyszedł drugi syn Szymon. Miał 10 lat, gdy Kora wyznała mężowi, że jego ojcem jest sąsiad... Kamil Sipowicz. Jak się poznali? Sipowicz wspomina to tak: „Mieszkałem z matką na siódmym piętrze, ona z Markiem i synem na trzecim. Raz wspólny znajomy przyprowadził mnie do nich. Inicjatywa wyszła z jej strony. Byłem wtedy nieśmiałym chłopcem. Miałem 21 lat, ona 23. Kora była moją pierwszą kobietą”. Kiedy Szymon przyszedł na świat, Sipowicz wyjechał do Berlina: „Przestraszyłem się odpowiedzialności. Kobieta, dwójka dzieci. Ja bez mieszkania, za to z matką, która nie cierpiała Kory. Nie sprostałem tej miłości. Paradoksalnie dzięki mojej rejteradzie mógł działać Maanam” – oceni po latach. Ale rozłąka była trudna. Gdy Kamil w końcu wrócił, jej małżeństwo się rozpadło. Kamil Sipowicz czyli "miłość mojego życia"„Lubię mężczyzn, którzy mają osobowość i zdecydowany rys męskości, ale też miękkość i dobroć” – mówiła. O Kamilu powie, że był jej największą miłością, choć amplituda uczuć w ich związku była nieprzewidywalna. „Mój Kamilek, moje kochanie, mój anioł” – mówiła do wieloletniego partnera, w końcu wzięli ślub. Ale gdy ją zdenerwował, robiła mu awanturę bez względu na okoliczności. Agata Młynarska pamięta, jak na planie jej programu Kora przy całej ekipie wyprosiła ze studia Kamila, który przyszedł po rozpoczęciu nagrania. Zapadła niezręczna cisza, więc powiedziała jeszcze nonszalancko: „Mamy dwie sypialnie. Chyba się nie spodziewasz, że szczęśliwe małżeństwo śpi w tym samym łóżku? Do łóżka trzeba się przygotować jak na scenę, ale wyspać się można tylko osobno!”. Mimo to tworzyli związek symbiotyczny. Przy nim stała się domatorką. Jej domy były niezwykłe. I ten w Warszawie, i na Roztoczu. Nawet gdy w PRL-u królowały meblościanki, jej wnętrza zaskakiwały oryginalnością. „Długo nie mieliśmy tradycyjnego domu z komodami, wersalkami – opowiada syn Mateusz. – Za pierwsze zarobione pieniądze mama kupiła w desie na Grodzkiej empirowy fotel. Nie nadawał się do siedzenia dłużej niż kwadrans, ale jak wyglądał!” Wspomina też beztroskie życie, gdy wyjeżdżali na zagraniczne wakacje albo gdy Kora wracała z tras koncertowych po USA, Niemczech czy Szwecji. Starała się zapewnić synom wszystko, co najlepsze. Druzgocąca diagnoza: rak jajnikaUwielbiała Meksyk, do którego często podróżowała z Kamilem, ale kiedy kupiła dom na Roztoczu, uznała, że to najwspanialsze miejsce do życia. Tam uciekała od gwaru i pędu miasta. Wydawało się, że w końcu poukładała życie według marzeń; miała pieniądze, sławę, sukcesy i miłość. Wtedy usłyszała: „Ma pani raka”. Zamiast szampana w Buenos Aires była chemia w obskurnych szpitalach. Zamiast dalekich podróży kolejne operacje. Choroba jak nieproszony gość wtargnęła do życia Kory. Maria Szabłowska pamięta ten czas: „Miałam audycję Leniwa Niedziela w radiu. To było lato, 2003 rok, właśnie wyszła jej solowa płyta Kora Ola Ola! Przyszła do studia w białej obcisłej sukience. Pomyślałam: Boże, jaka ona wiotka, wygląda jak duch! Tego dnia w przerwie między wejściami na antenę wyznała: «Mam raka». W chorobie była dzielna. Walczyła o to, by olaparib, drogi lek antynowotworowy, był refundowany. Dla siebie i dla innych kobiet. Podobnie jak walczyła o legalizację marihuany – jej przeciwbólowe działanie poznała, gdy była już bardzo chora”.„Do końca chciała być samodzielna i niezależna – wspomina Robert Wróbel, przyjaciel. – Pamiętam, gdy na początku lipca 2018 prowadziłem ją z jednej części domu do innej. Zwykle wtedy asekurowałem Korę, podkładając dłonie pod jej łokcie i z nogi na nogę sunęliśmy powoli jakby w tańcu. Ja tyłem. Czasem trwało to bardzo długo, więc Kora zaczynała śpiewać i było wesoło. Ale wtedy pierwszy raz przejście przez próg stało się wyzwaniem. Zdała sobie sprawę z mojego zakłopotania i powiedziała: „Jak dziecko unieś mnie wysoko! Nie znasz piosenki, którą napisałam? Ty, mój wielki fan?!”. Robert, choć jest twardzielem, popłakał się w otoczeniu najbliższych osób w ukochanym domu na RoztoczuMałgorzata Potocka do końca wierzyła, że Kora wyjdzie z choroby. Była na Roztoczu jesienią 2017 roku, Kora dała jej zioła z ogrodu. „Wiosną przyjadę po następne – żartowałam, jakbym chciała powiedzieć: Kora, wytrzymaj do wiosny, do lata. Rok później umarła” – wspomina Potocka. 27 lipca 2018 media trąbiły: czeka nas najdłuższe od stu lat zaćmienie Księżyca! Przyjaciel Przemek Skiba rozstawił lunetę. Robert Wróbel rozpalił szamańskie ognisko. Dominika Kosmalska, fanka Kory i przyjaciółka, była z nią w chwili śmierci: „W pokoju paliły się świece, panowała cisza. A jeszcze poprzedniego dnia pogoda szalała, łamały się drzewa. Ale tej nocy był już spokój. Kora też była spokojna, słychać było jej cichy, miarowy oddech. Staliśmy przy ognisku, oglądaliśmy zaćmienie Księżyca i zmienialiśmy się przy Korze. Moja warta zaczynała się o trzeciej w nocy i miała trwać do szóstej. Skończyła się pół godziny wcześniej...” 8 sierpnia 2018 roku na Cmentarzu Powązkowskim Korę żegnały tłumy. Kamil Sipowicz we wzruszającej mowie pożegnalnej powiedział: „Była godną przeciwniczką pani śmierci”. Magdalena Środa: „Kora była eksterytorialna jak państwo Watykan. Była radykalna jak Watykan. I jak Watykan bogata wewnętrznie”. Jerzy Buzek zwrócił się wprost do Kory: „Wolność była dla ciebie kluczem do prawdy. I powtarzałaś: Tych dwóch wartości – wolności i prawdy – nie wolno nam nigdy utracić. Bo są fundamentem naszego człowieczeństwa”. Astrolog dr Piotrowski w portrecie astrologicznym Kory napisał: „Kora nie żyje. Zabrały ją planety do siebie. Ale ona jest. Boginie nie umierają”.

.
  • bz56wykns5.pages.dev/101
  • bz56wykns5.pages.dev/900
  • bz56wykns5.pages.dev/656
  • bz56wykns5.pages.dev/323
  • bz56wykns5.pages.dev/711
  • bz56wykns5.pages.dev/440
  • bz56wykns5.pages.dev/413
  • bz56wykns5.pages.dev/363
  • bz56wykns5.pages.dev/773
  • bz56wykns5.pages.dev/207
  • bz56wykns5.pages.dev/451
  • bz56wykns5.pages.dev/339
  • bz56wykns5.pages.dev/346
  • bz56wykns5.pages.dev/107
  • bz56wykns5.pages.dev/457
  • śpiewała w nim kora